ఓ ప్రత్యూషాన
నీవు నా జీవితంలోకి ప్రవేశించే క్షణాన
నీవొచ్చే దారిలో
నా మనసు తివాచీని పరిచి
కన్నులనే తోరణాలు కట్టి
చిరునగవులను దోసిటపట్టి
నిరీక్షించాను నీ రాకకై !
కానీ......
రాకనే ఆ ప్రత్యూషం
దినకరుడుదయించబోయే సమయాన
నిష్క్రమించావు నీవు నా జీవితంలోంచి........
వెళ్ళు నేస్తం వెళ్ళు
నేనెప్పుడు నీమాట కాదన్నానని ?
నాకు తెలుసు
నీ వాసాంతం నాకు సొంతం కాదని
నీ అడుగుల సవ్వడులతో
నా మదిని పవిత్రం చేయలేవు
నీ చిరునగవులు
ఆప్యాయంగా నను తాకలేవు
నీ పాదాభివందనం చేయలేను
నా కరస్పర్సతో.......
అయినా.....
రాదు నేస్తం నీ మీద కోపం
నీవు నా జీవితంలోకి ప్రవేశించే క్షణాన
నీవొచ్చే దారిలో
నా మనసు తివాచీని పరిచి
కన్నులనే తోరణాలు కట్టి
చిరునగవులను దోసిటపట్టి
నిరీక్షించాను నీ రాకకై !
కానీ......
రాకనే ఆ ప్రత్యూషం
దినకరుడుదయించబోయే సమయాన
నిష్క్రమించావు నీవు నా జీవితంలోంచి........
వెళ్ళు నేస్తం వెళ్ళు
నేనెప్పుడు నీమాట కాదన్నానని ?
నాకు తెలుసు
నీ వాసాంతం నాకు సొంతం కాదని
నీ అడుగుల సవ్వడులతో

నీ చిరునగవులు
ఆప్యాయంగా నను తాకలేవు
నీ పాదాభివందనం చేయలేను
నా కరస్పర్సతో.......
అయినా.....
రాదు నేస్తం నీ మీద కోపం
నీవంటే ఇప్పటికీ.....ఎప్పటికీ ఆరాధనే...
ఎందుకో తెలుసా ???మానవత్వమెప్పుడూ
మంచితనాన్ని ప్రేమిస్తూనే ఉంటుంది..
No comments:
Post a Comment