నా మాటల వర్షంలో నిన్ను తడిపి
నా ప్రేమ మంటల వేడిలో
నువ్వు చలి కాచుకొంటుంటే
నా అనురాగాన్ని పాలధారగా మార్చి
మంచి కాఫీ కలిపిద్దాం అనుకున్నా...
కానీ ,నీ చెంత చేరగానే
నీ నవ్వుల సవ్వడిలో నా మాటలు కరిగిపోయాయి...
నీ చూపుల కాంతులు
నా కళ్ళకు చీకట్లను నింపాయి.
ఆ చీకటిలో కూడా నీ రూపమే ప్రియా..
నన్ను అశక్తురాలిని చేసి
నీ పని కానిస్తావు...
నా ఊసులన్ని బేలగా నీ వైపు చూసినప్పుడు
నీ కనుబొమలు ఏంటని ప్రశ్నిస్తాయి...
సిగ్గు దొంతరలు కనురెప్పలను వాల్చేసి
ఏం లేదని తలను అడ్డంగా ఆడిస్తాయి.
ప్రతిసారీ...ఇదే... వరస
నా మౌనం నీకెధైన సందేశం తెలియజేస్తే...
కనీసం నువ్వైనా... మౌనంతో కాకా
మాటతో బదులివ్వు ప్రియా.....!!
No comments:
Post a Comment