Monday, 30 April 2012
అలసిన మనసు ...
అలసి పోయాను నేను
ఈ జీవన పోరాటంలో
మిగిలి పోయాను నేను
ఈ విశాల ప్రపంచంలో
ఆశయం, ఆవేశం
లక్ష్యం, గమ్యం
పరుగులే తీశాను
చెదిరే మేఘం లా
మారని చిత్రంలా
అందరిలా నాలోను
ఏదో సాధిచాలన్న తపన
ఏదో శోధించాలన్న వేదన
అలసి పోయాను నేను
ఈ జీవన పోరాటంలో
మిగిలి పోయాను నేను
ఈ విశాల ప్రపంచంలో
అశాంతి,అసంతృప్తి
అవమానం,అవహేణన
నరనరాలలో ప్రవహించి
అమిత వేగంతో పరావర్తించి
కాంతి వేగంతో దూసుకువచ్చి
మా మనసుని భళ్ళు మనిపించింది
దిక్కు తోచక, మాట రాక
గుండె పగిలి, గొల్లుమన్నాను
అలసి పోయాను నేను
ఈ జీవన పోరాటంలో
మిగిలి పోయాను నేను
ఈ విశాల ప్రపంచంలో!!!!!
Friday, 27 April 2012
Thursday, 26 April 2012
Wednesday, 25 April 2012
ఓ... కథ చెబితే
ప్రతి కన్నీటి చుక్కా...
ఓ... కథ చెబితే
లోకమంతా... విషాదసంద్రమేనేమో !
గొంతు దాటి రాలేక
మౌనమై పోతుంది
కంటి నిండా... కమ్ముకొని
కన్నీరై కరుగుతుంది
" బాధ "
దాని తాలుకు జ్ఞాపకాలు కూడా...
ఏ కంటికి కనిపించనంత నిగుడంగా...
కనులకు మనసుంటే
మనసుకు కనులుంటే...
ఈ రెండు గల మనిషి ఉంటె...
కనిపించేనేమో... బాధ
వినిపించేనేమో... గాధ
కానీ ,ఎవరున్నారని తనకు ...??
అందుకే ,
ప్రతి కన్నీటి చుక్కా...
ఓ... కథ చెబితే
లోకమంతా... విషాదసంద్రమే అవుతుంది !!
ఓ అందమైన మరో ప్రపంచం...
ఓ అందమైన మరో ప్రపంచం...
అంతా ప్రకృతి సిరివెన్నెల మయం...
ఆ తెల తెల్లారుతున్న సమయం...
కోయల స్వరాల కమ్మని సంగీతం...
వింటుంటే ఎంతో ఆహ్లాదం...
ఎదురుగా జాలువారే జలపాతం...
చూస్తుంటే మనసంతా కోలాహాలం...
హరివిల్లు జలపాతాల అద్భుత సంగమం...
ఆహా ((.... ఎంత నయనానందకరం...!!!
అంతలో ఎవరో తట్టినట్టు నా భుజం...
ఉలిక్కిపడి నే కనులు తెరిచిన ఆ నిముషం...
చూడచక్కని ఆ దృశ్యం...
కలయా...అని, నేను చెందగా విస్మయం...
అది ఎప్పుడయ్యేనో నిజం...
అని వేచి చూడక తప్పదు కొతకాలం!!!
నరేష్.
Tuesday, 24 April 2012
నా చెలి ...
తన సుమధుర దరహాసంతో - తొలిచూపులోనే నా మది దోచిన
తన రూపం ఈ సృష్టికే ప్రతిరూపం
తన పెదవులపై చిరునవ్వు - ఓ అందమైన గులాబి పువ్వు
నవరసభారితమైన తన - ముఖ సౌందర్యం వర్ణనాతీతం
తనే నా హృదయ రాణి - తనే నా ప్రేమ వాణి
తను లేని జీవితం నరకం - తనే మా జీవిత మారకం
తను ఎన్నటికైన వస్తుందని - నా ఆశ ఫలిస్తుందని
ప్రతి నిముసం ఒక యుగంలా - గడుపుతున్న ఈ ప్రేమికుడిని
కరుణించవా ఇకనైనా....
నరేష్
Monday, 23 April 2012
అదృశ్య.....
నాకు ప్రాణాన్ని పోసావు
నా ఊహలకు రెక్కలు తొడిగావు
ఇంకేముంది
స్వేచ్ఛగా విహరిస్తున్నా...
నీ చుట్టూ... సీతాకోకనై
నీ జీవితానికి రంగులద్దాలని
ముద్దు ముద్దుతో..
నీ బాధనంతటిని తొలిగించాలని
కౌగిలింతతో..
ఎనలేని సౌఖ్యాన్ని అందించాలని
ప్రతీ రతిలో.
కాస్త చిరాకేసినా...
నిరాశ తొంగి చూసినా..
క్షణం కూడా ఆలస్యం చేయకు
ఇంకేమి ఆలోచించకు
నన్ను పిలువు
నా ఎదపై వాలి సేదతీరు
ఈ లోకానికి తెలియక పోయినా..
నీకు తెలుసు కదరా..
నేన్నున్నానని
మరి ఇంకెందుకు చింతిస్తావు ఒంటరినని.
నా మరణం ఎక్కడో లేదు
నీ బాధలో ఉంది
ఒంటరిననే నీ దిగులులో ఉంది
నీ కన్నిటిలో నన్ను జారనీయకు రా..
ప్లీజ్....
విరామంలో.....కూడా...!!
ఇంకా.... ఇంకా...
తప్ప ఏం ఉండదు
ఇంకా.... చెప్పాలని ఉంటుంది
కానీ,
ఏం చెప్పాలో తెలియదు.
పగలంతా...కళ్ళ ముందే కదా ఉంటావు.
అయినా... రాత్రికి మిస్ అవుతా...
పలకరింపుకి పలకరింపుకి మధ్య
విరామంలో కుడా... మిస్ అవుతా...
నవ్వొస్తోంది కదా...?
నాక్కూడా...!
మరి ఎలా రా....
నిన్ను మిస్ అవ్వకుండా ... ఉండేది??
ఏదో ఒకటి చేయాలి.
నేను నీలో కలసిపోనా...?
పొనీ..., నిన్నే నాలో కలుపుకోనా....??
రెండింటిలో ఏది చేసినా...
ఒకరే కదా.... మిగిలేది.
నీ వాళ్లకు నువ్వు కావాలి
నా వాళ్లకు నేను కావాలి
పోనిలే... వాళ్ళకోసం
మనం మనంగానే ఉందాం.
ఇలా... ఒకరికొకరం
మిస్ అవుతూనే.... ఉందాం...!!
Thursday, 19 April 2012
అదే పనిగా...
అదే పనిగా తాకుతూనే ఉన్నాయి..
అనుక్షణం గుండెని గుచ్చుతూనే ఉన్నాయి..
మాటల ఉలులతో మనసుని తొలిచేస్తూనే ఉన్నారు..
తేనె పూసిన కత్తులతో దేహాన్ని వొలిచేస్తూనే ఉన్నారు..
నేనేమైనా శిలనా ..??
నన్నో శిల్పంలా మార్చాలనే ,
మీ ప్రయత్నమెందుకు..?
నేనేమైనా బొమ్మనా ..?
మీ ఆదేశాలకి అనుగుణంగా నడవాలనే ..
ఆ పట్టింపులెందుకు..??
ఈ లోకమెప్పుడూ...నాకు కొరకరాని కొయ్యే..
విధి ఎప్పుడూ ...నా ఆజన్మ శత్రువే..
నాలా నేను ఉండలేక,
మీకోసం మారలేక..
నే అనుభవిస్తున్న సంఘర్షణ
మీ మనోఫలకాలకి ఓ ఆకర్షణ..
వేల ఆశలతో ...
వేల ఆశలతో విచ్చుకుంది ఓ పుష్పం ..
తన పరిమళ అందాలతో ,
ఈ మహిని మైమరిపించాలని..
నిర్మలమైన ప్రేమకి గుర్తుగా నిలవాలని,
మదిలోని భావాలకి వారధిగా ఉండాలని..
వాడిపోయే లోపే వలచిన హృదయంలో ,
శాశ్వతంగా ఒదిగిపోవాలని..
విప్పారిన పూరేకులతో, వర్ణమయ ఈ జగతిని చూస్తూ..
తనదేలే అదృష్టమనుకునే క్షణంలోనే ,
చురుక్కున గుచ్చుకుందొక ముల్లు..
తన ఆడతనాన్ని గుర్తు చేస్తూ..
తన ఆశలన్నింటినీ వెక్కిరిస్తూ..
రక్షగా ఉంటుందనుకున్న కన్న బంధమే,
వివక్షని ప్రదర్శిస్తుంటే ,
తట్టుకోలేని ఆవేదన,
తనని తాను చాలించుకోవాలనే ,వైరాగ్య నిర్వేదన..
అయినా ఆశ చంపుకోలేని ఆ పువ్వుకి,
నవ్వుని జ్ఞాపకంలా చేస్తూ..,
కట్టుబాట్ల కంచెలు తోడయ్యాయి..
మూడాచారాల ముళ్లు అడ్డయ్యాయి..
తనని ఆరాధించాలనుకునే ప్రతి హృదయాన్ని,
గాయపరుస్తూ , రక్తాన్ని కళ్ళ జూస్తున్నాయి..
తన అందచందాలని ఆస్వాదించే వారు సైతం,
మనసారా ఆదరించక, మోజు తీరాక నలిపేస్తుంటే..
ఇక తనదైన ఆశకి చోటేది,,??
మాటకి విలువేది..? మనసుకి సాంత్వన ఏది..??
పుట్టేటప్పుడు ఎన్ని ఆశలో,
గిట్టేటప్పుడూ అన్ని ఆశలే..
ఏ ఒక్కటీ తీరలేదని తీవ్ర నిరాశలు
పుట్టేదాక ఎన్ని బాధలో
చచ్చేదాకా అన్నీ వ్యధలే..
చుట్టు ముట్టినవన్నీ ముళ్ళ పొదలే ..
గులాబీల ఆశలన్నీ గుండెల్లోనే ఆవిరయ్యాయి ..
వాటి కోర్కెలన్నీ గుట్టుగానే మిగిలిపోయాయి ..
పరిమళాలన్నీ పట్టించుకోక వాడిపోయాయి..
ఆత్మీయ బంధాలన్నీ అంకురంలోనే అంతమయ్యాయి..
నాకు తెలుసు
నాకు తెలుసు నేను ఓటమి కాదని
నాకు తెలుసు నేను అపజయం కాదని
నాకు తెలుసు నాకు భయం లేదని
నాకు తెలుసు నాకు పిరికితనం లేదని
నన్ను నేను తెలుసుకున్నా నాడు
నన్ను ఎవరు ఆపగలరు ?
విజయపు అంచులు నావే
గెలుపు మలుపులు నాకే
అంతులేని ఆకాశం అంతు చూసినా
చెప్పలేని సముద్రం లోతు చూసినా
ప్రయత్నానికి లొంగని దేది లేదు
పరిష్కారము లేని సమస్య లేదు ....
మదినిండా నువ్వే........
మది నిండా
నీ రూపే నిండి ఉన్నా
కనులకు నువ్వు కనబడవు
తలపంతా నీ ధ్యాసే వున్నా
నీ పిలుపు నాకు వినబడదు
ఎదుటే వున్నా ఎక్కడో వున్నట్టు
దూరాన వున్న ఎదలోనే వున్నట్టు
ఎందుకిలా అనిపిస్తుందో?
........ధైర్యాన్ని కోల్పోయే తరుణాన
నీ ఒక్క పలుకుతో
నా జీవితంలో వెలుగును నింపుతావు
నీ చిరునవ్వుతో నాలో
కోటి ఆశల్ని కలిగిస్తావు
నాలో వెలితిని తరిమేసే
ఆ రెండూ ( నీ పలుకు + చిరునవ్వు )
నాకు చేరని రోజున
నా శ్వాసే ఆగిపోతుంది సుమా !
ఆఖరి కోరిక
నిర్మలంగా సాగే నదీ గమనంలో
నీ కదలికనే ఊహించాను
సెలయేటి గలగలలో
నీ నవ్వుల సవ్వడినే విన్నాను
సృష్టిలో వుండే ప్రతీ వస్తువులో
నీ ప్రతిరూపాన్నే చూసాను.
కానీ......
ఈ ఆనందం కూడా తాత్కాలికమైనదని
ఆ క్షణంలో ఊహించలేకపోయాను సుమా !
తెలుసుకునే సరికి కాలం చేజారిపోయింది....
అందుకే......
నిన్నింకెప్పుడూ చూడలేనని తెలిసి
నా హృదయాన్ని ఇనుపతెరలతో బంధించాలనుకున్నాను
అది నాకు నేను విధించుకున్న శిక్ష.....
అయినా.... అనుక్షణం
నీ ఆలోచనలూ నా మదిలో ఈదురు గాలులై
నన్ను కలవరపెడుటుంటే
నిన్ను మర్చిపోలేక నన్ను నేను ఓదార్చుకోలేక
అనుక్షణం సతమతమౌతూ బ్రతకలేక
ఆ దేవుడ్ని ప్రార్ధించేది ఒక్కటే.......
నా ఊపిరి ఆగిపోయేలోగా
ఒక్కసారి నీ చల్లని ఒడిలో
తలపెట్టి నిదురించాలి
ఆ నిద్రే శాశ్వత నిద్ర కావాలి....!!!
నీ కదలికనే ఊహించాను
సెలయేటి గలగలలో
నీ నవ్వుల సవ్వడినే విన్నాను
సృష్టిలో వుండే ప్రతీ వస్తువులో
నీ ప్రతిరూపాన్నే చూసాను.
కానీ......
ఈ ఆనందం కూడా తాత్కాలికమైనదని
ఆ క్షణంలో ఊహించలేకపోయాను సుమా !
తెలుసుకునే సరికి కాలం చేజారిపోయింది....
అందుకే......
నిన్నింకెప్పుడూ చూడలేనని తెలిసి
నా హృదయాన్ని ఇనుపతెరలతో బంధించాలనుకున్నాను
అది నాకు నేను విధించుకున్న శిక్ష.....
అయినా.... అనుక్షణం
నీ ఆలోచనలూ నా మదిలో ఈదురు గాలులై
నన్ను కలవరపెడుటుంటే
నిన్ను మర్చిపోలేక నన్ను నేను ఓదార్చుకోలేక
అనుక్షణం సతమతమౌతూ బ్రతకలేక
ఆ దేవుడ్ని ప్రార్ధించేది ఒక్కటే.......
నా ఊపిరి ఆగిపోయేలోగా
ఒక్కసారి నీ చల్లని ఒడిలో
తలపెట్టి నిదురించాలి
ఆ నిద్రే శాశ్వత నిద్ర కావాలి....!!!
Humanity
A Real Person is He/She
Who is still Honest
Even If one's Honesty & Frankness makes one Vulnerable.
....Who is still Good
Even if one's good done today is forgotten tomorrow.
....Who is still virtuous
Even if one's virtues & values of life may mean,
little to others.
....Who is still Kind
Even if one's kindness may be treated as one's weakness.
....Who is still Helpful
Even if one's help to others may go unheeded and unnoticed.
....Who is faithful to God
Even if one's faith in God & Love for Humanity may be taken as orthodoxy & foolishness.
A Good, Honest & Virtuous Person
Always keeps faith in God & remains kind & Helpful,
Though not understood well by others.
జ్ఞ్యాపకం
ఒక జ్ఞ్యాపకం గుండెను గుడిగా చేస్తే
ఇంకో జ్ఞ్యాపకం గుండెను రాయిని చేస్తుంది
జ్ఞ్యాపకం మధురం మానస సరోవరం
జ్ఞ్యాపకం మరణం మారణహొమం
ఇంకో జ్ఞ్యాపకం గుండెను రాయిని చేస్తుంది
జ్ఞ్యాపకం మధురం మానస సరోవరం
జ్ఞ్యాపకం మరణం మారణహొమం
ప్రార్ధన
నేస్తం....
నీ అపజయాన్ని కలలో కూడా ఊహించలేను
నువ్వు నిరాశ నిశిధిలో
కొట్టుమిట్టాడుతుంటే
ఆశ అనే చిన్న వెలుగురేఖనైనా
నేను భరించలేను
నీ కంట్లో కన్నీటి చెలమలుంటే
ఆనందాశ్రువులైనా నేను కార్చలేను
అందుకే....
ఆ భగవంతుడనేవాడుంటే
ఎప్పటికీ నా ప్రార్ధన ఒక్కటే.....
నీ బాధంతా నాకిమ్మని !
ఈ జన్మలోని నా ఆనందమంతా నీకిమ్మని....!!
ఒక్కటి చాలు
నీ ఒక్క చెయ్యి చాలు ఆగాధం లో వున్న
నన్ను అంచున నిలబెట్టటానికి
నీ ఒక్క నవ్వు చాలు
చీకటి ముసిరిన నా జీవితం లో
చిరు జ్యోతుల్ని వెలిగించటానికి
నీ ఒక్క మాట చాలు
మొడు వారిన నా బ్రతుకుని
తిరిగి చిగురింపజేయటానికి ................
నన్ను అంచున నిలబెట్టటానికి
నీ ఒక్క నవ్వు చాలు
చీకటి ముసిరిన నా జీవితం లో
చిరు జ్యోతుల్ని వెలిగించటానికి
నీ ఒక్క మాట చాలు
మొడు వారిన నా బ్రతుకుని
తిరిగి చిగురింపజేయటానికి ................
చెదరని ఆరాధన
ఓ ప్రత్యూషాన
నీవు నా జీవితంలోకి ప్రవేశించే క్షణాన
నీవొచ్చే దారిలో
నా మనసు తివాచీని పరిచి
కన్నులనే తోరణాలు కట్టి
చిరునగవులను దోసిటపట్టి
నిరీక్షించాను నీ రాకకై !
కానీ......
రాకనే ఆ ప్రత్యూషం
దినకరుడుదయించబోయే సమయాన
నిష్క్రమించావు నీవు నా జీవితంలోంచి........
వెళ్ళు నేస్తం వెళ్ళు
నేనెప్పుడు నీమాట కాదన్నానని ?
నాకు తెలుసు
నీ వాసాంతం నాకు సొంతం కాదని
నీ అడుగుల సవ్వడులతో
నా మదిని పవిత్రం చేయలేవు
నీ చిరునగవులు
ఆప్యాయంగా నను తాకలేవు
నీ పాదాభివందనం చేయలేను
నా కరస్పర్సతో.......
అయినా.....
రాదు నేస్తం నీ మీద కోపం
నీవు నా జీవితంలోకి ప్రవేశించే క్షణాన
నీవొచ్చే దారిలో
నా మనసు తివాచీని పరిచి
కన్నులనే తోరణాలు కట్టి
చిరునగవులను దోసిటపట్టి
నిరీక్షించాను నీ రాకకై !
కానీ......
రాకనే ఆ ప్రత్యూషం
దినకరుడుదయించబోయే సమయాన
నిష్క్రమించావు నీవు నా జీవితంలోంచి........
వెళ్ళు నేస్తం వెళ్ళు
నేనెప్పుడు నీమాట కాదన్నానని ?
నాకు తెలుసు
నీ వాసాంతం నాకు సొంతం కాదని
నీ అడుగుల సవ్వడులతో

నీ చిరునగవులు
ఆప్యాయంగా నను తాకలేవు
నీ పాదాభివందనం చేయలేను
నా కరస్పర్సతో.......
అయినా.....
రాదు నేస్తం నీ మీద కోపం
నీవంటే ఇప్పటికీ.....ఎప్పటికీ ఆరాధనే...
ఎందుకో తెలుసా ???మానవత్వమెప్పుడూ
మంచితనాన్ని ప్రేమిస్తూనే ఉంటుంది..
నువ్వున్నావ్
బ్రతుకు భారంగా గడిచినా
లేక సంబరంగా నడిచినా
కదిలే ప్రతీ క్షణంలో నువ్వున్నావ్......
తీయని సుఖాల్లో తేలినా
తీరని దుఖ్ఖంలో మునిగినా
మిగిలే ప్రతీ అనుభవంలో నువ్వున్నావ్......
కదలకుండా పనిచేస్తున్నా
కలలుకంటూ నిద్రపోతున్నా
మెదిలే ప్రతీ ఆలోచనలో నువ్వున్నావ్.......
మనసు వనంలో బడబాగ్ని సాగినా
గుండె గదిలో విరహాగ్ని రేగినా
రగిలే ప్రతీ జ్వాలలో నువ్వున్నావ్.......
మెత్తగా మంచు కురిసినా
జోరుగా వర్షం తడిపినా
వచ్చే ప్రతీ ఋతువులో నువ్వున్నావ్.......
నాలుగు గోడల మధ్య వున్నా
నలుగురిలో తిరుగుతున్నా
వెళ్ళే ప్రతీ మూలలో నువ్వున్నావ్........
పచ్చని తోటల్లో విచ్చినా
పిచ్చి మొక్కల్లో పుట్టినా
పూసే ప్రతీ పువ్వులో నువ్వున్నావ్........
వెండి వెన్నెల్లో విహరిస్తున్నా
మండే ఎడారిలో నడుస్తున్నా
వేసే ప్రతీ అడుగులో నువ్వున్నావ్.......
చివరికి అద్దంలో నా ప్రతీబింబంలో కూడా నువ్వే ఉన్నావ్.. (This line added by My dearest Friend RUPA )
అందుకే......
కళ్ళు మూసినా నిన్నే చూస్తాను
కళ్ళు తెరిచినా నిన్నే చూడాలనుకుంటాను........!!లేక సంబరంగా నడిచినా
కదిలే ప్రతీ క్షణంలో నువ్వున్నావ్......
తీయని సుఖాల్లో తేలినా
తీరని దుఖ్ఖంలో మునిగినా
మిగిలే ప్రతీ అనుభవంలో నువ్వున్నావ్......
కదలకుండా పనిచేస్తున్నా
కలలుకంటూ నిద్రపోతున్నా
మెదిలే ప్రతీ ఆలోచనలో నువ్వున్నావ్.......
మనసు వనంలో బడబాగ్ని సాగినా
గుండె గదిలో విరహాగ్ని రేగినా
రగిలే ప్రతీ జ్వాలలో నువ్వున్నావ్.......
మెత్తగా మంచు కురిసినా
జోరుగా వర్షం తడిపినా
వచ్చే ప్రతీ ఋతువులో నువ్వున్నావ్.......
నాలుగు గోడల మధ్య వున్నా
నలుగురిలో తిరుగుతున్నా
వెళ్ళే ప్రతీ మూలలో నువ్వున్నావ్........
పచ్చని తోటల్లో విచ్చినా
పిచ్చి మొక్కల్లో పుట్టినా
పూసే ప్రతీ పువ్వులో నువ్వున్నావ్........
వెండి వెన్నెల్లో విహరిస్తున్నా
మండే ఎడారిలో నడుస్తున్నా
వేసే ప్రతీ అడుగులో నువ్వున్నావ్.......
చివరికి అద్దంలో నా ప్రతీబింబంలో కూడా నువ్వే ఉన్నావ్.. (This line added by My dearest Friend RUPA )
అందుకే......
కళ్ళు మూసినా నిన్నే చూస్తాను
Subscribe to:
Posts (Atom)