"..గుండె గదిలో
ప్రేమతనపు ఆవేశం
యవ్వనపు తొలి నాళల్లో
జీవితం ..ప్రపంచం
అర్థం కాని ప్రయాణంలో
పక్క దారి పట్టకుండా
ఓ దారి చూపించిన
సన్నివేశమే జమీల్య
లోకపు సాహిత్యపు తోటలో
అరివిరిసిన మందారం
జమీల్య..
ప్రేమ కోసం తపించి ..పరితపించిన
అద్భుతమైన ఆనందం జమీల్య
నాలో చెలరేగే భావాల పరంపరకు
జమీల్య ఆధారం ..ప్రాణాధారం
ప్రేమ లేదని ..
ప్రేమించే మనుషులు లేరని
రహదారుల్లో ..అడవుల్లో ..
ప్రయాణం చేసినప్పుడు
వాగులు..వంకలు..బావులు..
కాలువలు ..పొలాల్లో పరుగులు
తీసినప్పుడు నన్ను మనిషిని చేసింది ..
మానవత్వం నేర్పింది జమీల్య
గడ్డకట్టుకు పోయిన
హృదయపు
మైదానం మీద
ప్రేమ జల్లులు కురిపించింది
అందుకే జమీల్య
నాలో కదలాడే నవోన్మిక.."
No comments:
Post a Comment