వాన

తేలికగా ఈ వాన మొగ్గ ఇలా హాయిగా విచ్చుకుంటుంటే 
ఆ పిల్లల కళ్ళల్లో చమక్కుమని
మెరుపులు మెరుస్తాయి- యిక

వాళ్ళ లేత శరీరాలపై చల్లటి గాలి వీచి
వాళ్ళ లేత ఎరుపు పెదాలపై
పచ్చిక తెరలేవో ఊగుతాయి-

మంచంపై ముంగాళ్ళపై కూర్చుని
కిటికీలోంచి అలా చేతులూపుతూ
అడుగుతారు కదా పిల్లలు అప్పుడు
ఎప్పుడో ఎక్కడో కోల్పోయిన నిన్ను-

'నాన్నా నాన్నా చూడీ వర్షం
ఎలా ఎగిరెగిరి గెంతుతుందో 
ఎలా పడి పడి పారిపోతుందో
రా నాన్నా చూడటానికి-'.

అప్పడు, ఆ క్షణానతొలిసారిగా నీకు
ఈ వాన వెన్నెల

ఇలా వచ్చి అలా వెళ్ళిపోయే
ఓ తేమ తేనె పిట్ట అనీ, ఒక
తుంటరి పిల్లనీ అర్థమయ్యి

అరిచే పిల్లలలోంచి ఏరుకున్న
కొన్ని ఇకిలింతలతో
పై పదాలు రాస్తావు-

యిక ఆ తరువాత
చెప్పడానికి నీకు
ఏం మిగిలి ఉంది?