నిర్లక్ష్యపు నీడలు

నిర్లక్ష్యపు నీడలు వెంటాడినా అలక్ష్యం చేయకుండా పోరాడాను నిర్వేదపు అంచులకు చేరినా నిర్భయంగా ఎదిరించాను నిద్రాహారాలు నిర్లిప్తతగా జారుకున్నా పోనీలే అని సర్దుకున్నాను అవమనాలను అనుమానాలను అవలీలగా తీసుకున్నాను అక్షరమే ఆత్మబంధువై పదాల అల్లికతో పారిజాతమయ్యాను అన్యాయం లేని అమానుషం కనపడని అసలు సిసలు లోకం కోసం అస్తమించని రవినయ్యాను నరాలు తెగిన స్వరాలు లేని పద్యం కాని చందస్సు లేని కవితనయ్యాను గమ్యంకోసం విరామమెరుగని బాటసారినై గతించిన విలువల ధరిత్రిపై అశ్రువునై వింజామరం చేస్తూ మానవీయ సారధినయ్యాను