నిరంతరం
నీ మధురోహల ప్రనయోద్వేగం లోనే తేలియాడుతూ
నా మనో వాంచల
పరిణామ బింబం లో ప్రయాణిస్తూ ఉంటాను
నీ ఆత్మీయ అందాల అందలాన్ని ఎక్కాలని
కలలు కంటూ
చెట్టంత మోహాన్నీ
నేలంత ప్రేమనీ
ఆకాశమంత కాంక్ష నీ
సముద్రమంత ఆశనీ
నాలో నేనే అదిమి పట్టుకుంటాను..
నువ్వేమో --
ఆషాఢ మాసపు మేఘాలకి
వంగ పండు రంగులద్ది
దేహమంతా చీరెగా చుట్టుకుంటావు..
పసిమి రంగు మెరుపు తీగెలను
కంటి లోంచి ప్రసరింప చేస్తూ
ఎదురుగా కూచుంటావు..
గోరింటాకు రంగులద్దుకున్న గోళ్ళతో
నా హృదయాకాశ దేశం పై ముగ్గులు వేస్తూ
చిర్నవ్వు కిరణాల వెలుగులతో
నా గుండెల పై వర్షిస్తావు..
బంగారు కొండా,
నీ ప్రతి కదలికలో
నాకు ఓ చిత్రం కనిపిస్తుంది
నీ నడుం వంపులో
నాకు ఓ ఆశ్చర్యం పలకరిస్తుంది
నీ నడకల మువ్వలలో
ఓ లయ వినిపిస్తుంది
నీ కురుల లోంచి
నాకు ఓ పరిమళం వీస్తోంది
నీ నిండు పొంగులలో
నాకు ఓ దాహం పుడుతోంది
నీ మనసు భావాలలో
నన్ను ఓ ఆత్మీయత స్ప్రుశిస్తోంది..
గుండె పరవశమై- మనసు నీ వశమై
మాట తన్మయమై - చూపు నీ ధ్యానమై
దేహమంతా
నీ ఆలింగన చుంబన సంగమాలలోని
అద్వైత స్ఫూర్తి కోసం పరితపిస్తోంది..
బంగారూ,
నువ్వే కదా నా అప్సరవి- ఆశ్చర్యానివి
నువ్వే కదా నా స్వరానివి - స్వర్గానివి..!
1 comment:
how romantic
Post a Comment