అలా కూచున్న చోటనే
చెదలు పడుతున్నా కదలనితనం...
నిప్పులు కురిపిస్తున్న ఎండ పట్టినా
దాటు దాటనితనం...
కుంభవృష్టిగా వాన కురిసినా
చెక్కు చెదరనితనం....
గడ్డ కట్టుతున్న చలిపులి వణికిస్తున్నా
కాలు కదపనితనం...
ఏదో వెంటాడుతూ
మనసంతా అలికిడిలేనితనం...
నన్ను నేను ఆవిష్కరించుకోలేక
మూగబట్టినతనం...
అవును ఇది
గుండె అంచుల కరకుదనం...
మైలు రాయి విరిగిన చోట
ఆగిన పయనం...
ఈ నాచు పట్టినదనం
విదిల్చే నీటి బిందువుపై
ఓ నీరెండ ప్రతిఫలిస్తే???
No comments:
Post a Comment