తన చిరునవ్వుతో
ఉదయానికి స్వాగతం చెబుతుంది
అన్ని కాలములు ఒకటే తనకి
పని కాలములే
లేవటానికి అందరికన్నా ముందున్నా
నిదురకు మాత్రం చివరనే ఎన్నడు
అలుపు అలసట అన్న మాటలు
ఆమె పెదవులు దాటనివ్వదు
భర్త ఆనందమెంత ముఖ్యమో
బిడ్డలా ఆలనా అంటే ముఖ్యము
కుటుంబ భాద్యతలలో మునిగి
తన ఉనికిని కూడా మరచిపోతుంది
కనులలో ఇంకిన కన్నీటిని దాచి
పెదవులపై నవ్వులు పుయిస్తుంది
కొండంత హృదయంతో చేసే పనికి
పిడికెడు ప్రేమను ఆశిస్తుంది
అదీ పొందని నాడు కూడా
తన దురదృష్టమనే అనుకుంటుంది
ఎవరికీ అనారోగ్యం అయినా
తన ఆయువు అయినా ఇచ్చి
కాపాడమని దేవుని వేడుతుంది
మగువ మనసు సంద్రమే కానీ
మనసు తెలుసుకుంటే
దొరకవా వెలలేని ముత్యాలు..
ఇంటికి దీపమైన ఇల్లాలిని
ప్రేమ, అనురాగం అనే
రెండు చేతులా కాపాడకపోతే
మిగిలేది చీకటి జీవితమే !!
No comments:
Post a Comment