పెను తుఫానుకు నేల రాలు 
వృక్షాలు ఎన్నో 
తల వంచని తత్వంతో 
కానీ నిలిచి ఉండు గడ్డి పరక 
అణిగి మణిగి ..

అపజయాల పరంపరలో
సర్వం కోల్పోఇన వారు ఎందఱో
జీవిత సత్యం తెలియక
నిలిచి వుండేది కొద్ది మంది
వివేక వంతులు మాత్రమే

కష్టము లేని సుఖానికి
చీకటి లేని వెలుతురుకి
ఓటమి లేని జయానికి
బాధలెరుగని ఆనందానికి
వృద్ధాప్యం లేని యవ్వనానికి
విలువ లేదు..

తనను తాను నిగ్రహించు వానికే
ఆనందం వెన్నంటి ఉంటుంది

మార్పును అంగీకరిమ్చటమే
జీవన వేదం...