Thursday, 18 October 2012

'సిగ్గు' పడే (నా )అక్షరాలు

అనుకోకుండానో , అక్స్మాత్తుగానో ...అదృష్ట వసాత్తో .. ఆ రాత్రి అతని పక్కన నేను !! మంచానికి కొంచెం పైవేపు తను--అతని భుజానికి తల తగిలీ తగలకుండా నేను , ఆది , అంతం లేని నా మాటల మూటలు విప్పాను కొన్ని వందల నిముషాలు ఆత్మీయంగా కరిగిపోయాయి. ఆ తరువాతే..బహుసా బ్రహ్మ ముహూర్తం కాబోలు --అతని చేయి నా అరచేతిలో బిగుసుకుంది ఆ స్పర్శతో అంత చీకటిలోనూ నేను వింత వెలుగులతో మెరిసిపోయాను --ఓ విద్యుల్లతలా ప్రేమో ..ఆవేశమో..ఆకర్ష ణో ..జలపాతంలా అతను నను చుట్టేస్తుంటే నేనో ప్రవాహమై 'ఆ' నదిలో కల్సిపోయాను .. యిన్నేళ్ళు అపరచితమైన అద్భుత సొరంగమేదో నా శరీరంలో దాగి ఉందనిపించింది సృష్టి రహస్యాన్ని చేధించే సాధనలో వేదాల కందని వాస్తవమేదో నాకు దొరికేసింది నా నడుం వంపులో నాగమల్లులు పూస్తాయని , ఈ పెదవంచులలో తేనె గూళ్ళు ఉన్నాయని , నా కాలి వేళ్ళ మధ్య ఇసుక తెన్నలు పరుచుకున్నాయని మెడ వెనకాలే గంధపు మొలకల పరిమళముందని నా గుండెలపైనే నిండు పౌర్ణమీ ఆరు ఋతువుల్లోనూ కొలువుంటుందని నాకప్పుడే తెల్సింది .. అరమోడ్పు కళ్ళతో ఆర్తిగా నేను తనలో మమేకమైపోయాను ఆసాంతం నేనతని సొంతమైన ఆ గంటా అమృతాన్ని దోసిలలో పట్టి తాగి -అజరామరమైన లోకాలేవో చుట్టి వచ్చాను నిజంగా నిజం !! "ఆ" ఆనందానికి ఆవలి ఒడ్డు ఏంటో కనిపెట్టేసాను... అనుభవం పాతదే అయినా అనుభూతి కొత్తగా అన్పించింది --అదేదో తీయటి వింత రుచినిచ్చింది అవును మరి నన్ను నాకే కొత్తగా చూపించిన హరిత స్వప్నం అతడు .. రాత్రి కాన్వాసు పైన తపః స్కలనానుభూతిని చిత్రించిన 'పికాసో' అతడు .. ''ఆ ఆనందాన్ని" తనకు --నాకూ సొంతం చేసే అనేకానేక గుప్త దారులన్నీ . తనలో దాచుకున్న అరణ్యం అతడు .. శరీరాలని క్షేత్రం చేసాడు ...తానో సైనుకుడై నా దేహ రాజ్యాన్ని ఏలేసాడు శ్రామికుడై సేద్యం చేసి నా దేహపు తోటలో సంతోషాల వజ్రాలు పండించాడు ముత్త్యపు ఆల్చిప్పలని అఖుంఠిత దీక్షతో నాకందించిన సముద్ర ఘర్భం అతడు సౌఖ్యపుటoచలు చూసే యజ్ఞం చేసాడు .... రసక్షేత్రంలో రాటుదేలిన నేర్పరి కామోసు ...మరో శృంగార నైషదాన్ని ఆరాత్రే ఆవిష్కరించాడు నాకు అతని ఒడి సముద్రపు సుడో , వెన్నల గోదారొడ్డున గుడో అంతుపట్టలేదు బహుసా అంతటా కరువైపోయిన ప్రేమ అతని రూపాన్ని సంతరించుకునుండొచ్చు... అందుకే అంత అలసట లోనూ అద్వితీయమైన చైతన్యమేదో నన్ను మరింత శక్తివంతురాలని చేసింది నిన్నటి వరకూ లేని...రాని అందమేదో నా అణువణులో నాట్యం చేసింది ఆ అనంతమైన పరవశం శాశ్వతమవ్వాలని ... ఆ రాత్రిని , ఆ ఘడియలని గతంలోకి జారనివ్వకూడదని నా గుండె గదిలో పెట్టి జ్ఞాపకాల తాళం వేసేశాను ... ఎందుకంటే ... 'ఆ' అనుభవం మళ్ళీ మళ్ళీ సొంతమవడానికి ... ఏ "కలా" యింత అందంగా రాదుగా మరి...

1 comment:

Dr.Tekumalla Venkatappaiah said...

http://prapurnasailaja.blogspot.in/2012_10_01_archive.html

siggu padaalsindi mee aksharaalu kaadu. meeru.