వస్తావా సూరీడు మా ఇంటికి??

వీధి దీపాల పెక్కిరింతల మధ్యన చీకటిని చుట్టూ చుట్టుకుని బయలుదేరా.... వెలుగు రేఖలని తెచ్చి వాటి పీచమణుచుదామని....!! అరకొరగా అవి పారించే అవసరం తీర్చలేని అంతంతమాత్రపు రంగుల వెలుగులకే వాటికి అంత మిడిసిపాటు అయితే, నిశి రాకాసి రెక్కలు కోసి.... నిర్దాక్షిణ్యంగా నిన్నల్లోకి తోసి చిక్కటి అడవుల్లోకీ చక్కగా చొచ్చుకుపోయే.. భానుడికి ఇంకెంత గర్వముండాలి? వెలుగు పక్షాన నిలిచే వెర్రిబాగులవాడిలా వాటికి నే, కనిపిస్తున్నా కాబోలు... నాదే వెలుగు, నాతోనే నీ చీకటి తొలగు అంటోంది... అనుకుంటోంది రేపో మాపో అనేలా ఉన్న తిన్నగాలేని తుప్పట్టిన వీధిలోని మసక స్తంభం..అదే, వెలుగు స్తంభం..!! ఏంటో, దారి చూపడం అంత తేలికైనట్టు..!! సరిగ్గా కిందే నిలుచున్నా, కనీసం నా నీడ కూడా కనిపించదు... అని ఊరి వారెందరికో వాటిమీద షికాయత్తులు...!! అంత బాగా వెలిగే ఆ వీధి దీపం తాలూకు అక్కసు నాకు తెలుసు.... కొక్కోరొక్కో కూతలు వినపడగానే ఊరు ఊరంతా ఇంటికొచ్చే ఎవరో అతిధి కోసం ఎదురుచూస్తున్నట్టు..... వెచ్చదనపు స్పర్శలని పంచే సూర్యదేవుని కోసం... కాయలు కాయించి...పండిస్తారు... కళ్ళకి....!! వారిలో ఒక్కడినైన నేను అందుకే బయలుదేరా.... తూరుపింటి తలుపులు తెరుచుకోకముందే, నే వెళ్ళి తీసుకురావాలని తనని...!! పశ్చిమపు పొదరింటికి వెళ్ళేదాకా, మధ్య దారి ప్రయాణం కాస్త ఎక్కువేగా... వీలు కుదిరితే ఓ సారి మా ""కంటి"కొచ్చి పోతాడేమో అని ఆశ....!! అవును...నేనో గుడ్డివాడిని....!!