ఒసారొచ్చిపో బిడ్డా....!!

ఆర్నెల్ల సంది అచ్చి పోరా అంటాంటే, ఒక్క పూటైనా తీరక పాయెనా నీకు అమ్మని సూన్నీకి? సదువు...... సదువు అనుకుంటూ పట్నం తోక ఇడవకపాయే ఉత్తరాలెన్ని రాసిన... పోనులెన్ని జేసినా..... సెలవులన్నయే ఈయకుండా గంతకనం సదివించుడేంది బిడ్డా మీ కాలేజొళ్లు? ఎద్దు కొమ్ము గుచ్చుకోని, అయ్య నెలరోజుల్నుండి ఎక్కిన మంచం దిగుతల్లేడు.... చెల్లి జూస్తనేమో చాపెక్కి కూర్చునే...!! పాడు జెరం దినమంతా పండుకుని, రాతిరేల నన్ను పండనిస్తల్లె... ఫిర్ భీ, ఎన్ని కట్టెలు గొట్టి ఇల్లు నడుపుతున్ననో నాకే ఎరక.... నువ్వేం ఫికర్ బెట్తుకోకు తీ... అమ్మ రెక్కల్ల బలమింకా ఇంకలే.... ఆళ్ళని బానే సూస్కుంతలె.... అయ్యో నా కడుపు గాల... నువ్వెట్టున్నవ్ అని అడగకనేపోతిని కదా బిడ్డ... ఏలకింత తింటానవా నాయనా?? గదేందో గానీ, యాదమ్మ , కొడుకుని పట్నంల సదివిస్తాంది అని... తండాల అందరంటాంటే కాసింత గర్వమైతదే..!! ఏందో... మనసూరుకోక పక్కింటి మేస్త్రీకి ఉత్తరం పట్కచ్చిన పోస్టాయన్ని బతిలాడి గిది నీకు రాయిస్తున్న.... పోస్టన్నకు యాల అయినట్టుగున్నాది పోతా అంటాండు.. ఇగ నేనుంట కొడుకా... చెప్పిందే మళ్లీ చెప్తాన అనుకోకురా "గా పట్నంల, పోర్ల జోలికి మాత్రం పోకు కొడుకా... నెట్టి మీద నాకు కిరీటాలు పెట్టకుంటే మాయె గాని, రేపో మాపో అన్నట్టున్న నా ఈ చివరి దినాల్లో నెత్తిన ఎక్కి ఆడించే కోడల్ని మాత్రం తేకు నీ బాంచెన్.... చెల్లి, అయ్య ఇద్దరు నిన్ను చానా యాది జేస్తుండ్రు.... ఈలు చూస్కుని ఒసారొచ్చిపో బిడ్డా..... ఆడలేక ఆడలేక ఆడుతున్న నా ఊపిరి ఆగిపోయేలోపు.... ఇట్లు, నీ అవ్వ...!!