కదిలే కావ్యానివి నీవు.....

కదిలే కావ్యానివి నీవు..... కనిపించనిమేఘానివికనిపించి కనిపించకుడా... నాఉహాల్లొ నిండిపొయావుఊరిస్తూ ఉడికిస్తున్నావు..... నిద్దురలేకుండాచెస్తున్నావునీకిదిన్యామేనా..... అకలినికూడా చంపేస్తున్నావునాఆలోచనకు మార్చెస్తున్నావు .... ఎందుకిలాచేస్తున్నావు నీ నవ్వే సెలయేరైతే అందులో కమలమై నీ చూపే వెన్నెలైతే ఆ వెన్నెల్లో బాటసారినై నీ మనస్సే సంద్రమైతే అందులో ఒక బిందువునై నీ హృదయం వినీలాకాశమైతే అందులో ఓ మేఘాన్నై ఎప్పటికీ ఉండాలని పరితపిస్తున్నా... మనస్సు లయ తప్పిందేమో, హృదయంలో ఈ కలవరం! ఎందుకో నీ రూపే ప్రతిక్షణంనా కళ్ళలో కదలాడే! నా మదిలో అలజడితొలగిస్తావని ఆశిస్తూమనస్సుని మాటలుగా అందిస్తున్నా కరుణిస్తావో కడతేరుస్తావో ఈ నా ఆశల అందలాన్నినీదే తుది నిర్ణయం!!!