అనూహ్యంగా

అనూహ్యంగా అలికిడి లేకుండా 
ఎప్పుడో ఉనికిని ఆదమరచిన సమయంలో
తొలి స్పందన చేతి వేళ్ళ స్పర్శా కిరణాలు 
నిస్పృహ తాళాలు విరగ్గొట్టి 
చీకట్ల గుంపును చెదరగొట్టి 
కొంగ్రొత్త రేఖల వెలుగుల సందండిని ఆవిష్కరిస్తూంటాయి
గజిబిజి దారుల్లా కలగపులగపు స్వప్నపు తునకలు 
కనురెప్పల రెపరెపలపై
మెలికల పాముల్లా కదులుతూ 
ఉదయపు మెళుకువ ఊరేగింపుకు 
సన్నాయి వినిపిస్తాయి
గతరాత్రి మిగిలిపోయిన చేతనా చేతన భావశకలాలను 
చీకటి కోణం మంత్ర దండం మాయజలం తో అదృశ్యం చేసి 
గుండె పసిగుడ్డు వెన్నునిమిరి 
సజీవత పలకరిస్తుంది 
రెక్కలు దులుపుకున్న నిద్ర 
అవకాశం ఆకాశం కింద 
మంచు పొగలా మారి కరిగిపోతుంది 
శుభోదయం 
అమాయకత్వం తొడుగు తగిలించుకు 
తయారవుతుంది