వెక్కిరింతల నడుమ నన్నొదిలేసి..
వేరొకరి సన్నిధికి చేరుకున్నావ్..
సంతోషమే..
కానీ.. కాదన్నందుకు
కారణం చెప్పాలిగా...?
నక్కొన్ని ప్రశ్నలున్నాయి..
మౌనంతో సరిపెట్టకుండా..
సమాధానాలు చెప్పు...
నీ సంతోషం కోసం..
నిద్రాహారాలు మానుకుని
నేను కాని నేనుగా
నీ కళ్ళకి వెలుగునిస్తూ..
నా కళ్ళల్లో చీకట్లను నింపుకున్నా..
ఆ క్రమంలో..
చిదిమివేయబడ్డ నా చిరు ఆశల్ని
మళ్ళీ బ్రతికించి వెళ్ళిపో..
నీకోసం నే కార్చిన
ప్రతి కన్నీటి చుక్కకీ
లెక్కకట్టి వెళ్ళిపో...
నే దిద్దల్సిన సింధూరాన్ని
ఇంకెవరో దిద్దారు...
నీ నుదుటి మీది బొట్టు
నిన్నెపుడూ నిలదీయలేదా?
నీ గుండెలమీది తాళిబొట్టు
నీకెప్పుడూ బరువనిపించలేదా?
మనసు పంచిన నాడే మనకి
మనువైపోయిందన్నావ్..
మరో మనిషి "పక్క"న ఉన్నప్పుడు
మరి ఆ మనసేమైనట్టు?
అబద్ధంలో బ్రతుకుతున్న అంటూ
దానికి త్యాగమనే పెరుని తగిలిస్తే
నేనొప్పుకోను...
ఆవేశంలో ఎన్నన్నా..
నీ స్వార్ధం నువ్వు చూసుకున్నా..
ప్రేమించిన పాపానికి
రాజీపడటం అలవాటయింది..
సుఖంగా ఉన్నావుగా
ఉండలాగే... నేనూ ఉంటా ఇలా
నీ జ్ఞాపకాలతో తొణికే
నిండుకుండలాగే...
దీర్ఘ సుమంగళీభవ ప్రియా..!
No comments:
Post a Comment