పువ్వుల కన్నీరు

ఏ పూజకో నోచుకున్న హారం లోనో ఏ కానుకకో విరబూసిన పుష్ప గుచ్చం లోనో సుమ స్వరాక్షరాలుగా ఏ కొత్త కావ్య రచన చేయాలనుకున్నాయో ఏ మనోహర గానం ఆలపించాలనుకున్నాయో ! నల్లని నీడల అడుగుల కింద విరిగి పడుతున్న పువ్వు రేకుల శబ్దాన్ని వింటున్నావా! వాడి పోతున్న పువ్వుల రోదన చూస్తున్నావా! వరదలై పారుతున్న పువ్వుల కన్నీటిని స్ప్రుశించావా ! పరిమళించకుండానే నలిగి పోతున్న పువ్వుల ఆక్రందనలు పువ్వులై నవ్వకుండానే రాలి పోతున్న మొగ్గల ఆవేదనలు ఎలా ధ్వనిస్తున్నాయో చూడు ! కాంక్రీటు జంగల్లొ కరెన్సీ నోట్లకు అమ్ముడుపోయిన కాలాన్ని జనారణ్యంలో కాలుష్యమవుతున్న మానవీయ విలువలని మౌనంగా నిందిస్తున్నావా భారంగా భరిస్తున్నావా మానవ హారంలో మమకారం దారమైతే ఏ పువ్వు వాడిపోదు ఏ హారం తెగి పోదు ....Srinivas Reddy Paaruvella

నాలోని నీతో ఒక మాట

పూవుల లాలిత్యానికి మురిసి పోతాను అంతమాత్రాన మనసులో మాలిన్యాన్ని ఊహించకు ఫలము లోని మధురత్వానికి లొంగి పోతాను అంతమత్రాన హృదయములో దౌర్భల్యాన్ని ఊహించకు సృష్టి కారుడు గీసిన చిత్రానికి నిశ్చేష్టుడు నైతాను అంతమాత్రాన దృష్టి లోపముందనుకోకు నిశబ్దములో భరించలేని శభ్దాన్ని వింటూ మౌనంగా వుంటాను అంతమాత్రాన మూగ వాడిని అనుకోకు చేప కన్నులు చెరువులో ఈదినప్పుడు,నాకన్నులు కాలువలైతాయి అంత మాత్రాన బలహీన మైన గుండె కాదు కడుపులో ఖడ్గాలు దాయడం చేత గాదు అంతమాత్రాన యుద్ధ విముఖున్ని గాదు నీవు నన్ను శిలువ వేయడానికి సహకరించాను అంత మాత్రాన నీవు గెలిచినట్టుగాదు ...మూర్తిరాజు అడ్లూరి

డైరీలోని పేజీలు ||

బంగరు పూతలతో అక్షర నగిషీలు దిద్దాలనుకున్న జీవితపు డైరీలోని పేజీలన్నీ మస్తిష్కంలోని శరీరంతో పోటీపడి ముడతలు చిరుగులతో చరమాంకానికి చేరుతున్నాయనే భ్రమ. .... పదే పదే సంపుటాల తిరగబోతలో డైరీలోని పేజీలన్నీ కళతప్పుతున్నాయి .... పుటల పుటల్లో నిన్నటి మనోహరం పదే పదే గుర్తొస్తుంది బాల్యంలా వచ్చిపలకరించి ఊహకు అందేలోపే ఒంటరి తనాన్ని నాకొదిలేసి జారిపోయింది ... కిటికీ పక్కన జారబడి ఆలోచనల్ని విస్తరించుకునే లోపు.. మళ్లీ డైరీలోని సంపుటాలు రెప రెపలాడుతున్నాయి .. ముడతలు పడిన తెల్లని శరీరంతో మొన్నటి జ్ఞాపకాన్ని గుచ్చి గుచ్చి మరీ గుర్తు చేస్తున్నాయి ... జీవితం సగానికి చేరుకోనేలేదు డైరీలోని పేజీలు మాత్రం చరమంకానికి దగ్గరపడ్డాయా అన్న భ్రమ ... రాళ్ళు రప్పల్లో బురద గుంటల్లో కూరుకుని, చిక్కుకుని తెల్లని పేజీలు మరకలవుతున్నాయి .... ఎప్పటికప్పుడు అప్రమత్తం చేస్తూ వెంటాడుతున్న నిశ్శబ్ధపు కేరింత జీవిత కాలం రూపంలో తరుగిపోతూనే ఉంది ... అదిగో డైరీలోని పేజీలు తెల్లటి శరీరంలా.. ముడతలు పడుతున్నాయి ... ముగింపు రాయడానికి వీలులేకుండా పుస్తకం నిండా గాయాలు ...గంగాధర్ వీర్ల

నీ జ్ఞాపకాలు!

1 చేజారిన నీ ప్రతి జ్ఞాపకం తిరిగి నన్నే చేరుతున్నాయ్ 2 విర‌బూసిన ప్రతి పూపొదలో పరిమళమై నను తాకుతున్నావు ప్రియా 3 ఊహల్లో నివు వర్ణాలయ్యావా? మలిసంధ్య సింధూరాన్ని నీలో కలిపేయనా? 4 నీవు లేని నీ జ్ఞాపకం నా హృదిలోగిలిలో రేఖా చిత్రమైంది 6 నా జ్ఞాపకాల్లో నీవెందుకు కనిపించవు? ఓహ్! నా గుండెల్లోనే నీవు పధిలం కదా! 6 ఈ తెమ్మెరెలు...సమీరాలు....వెన్నెలలు నీ సాంగత్యంలో ఎప్పుడో చవిచూశా! 7 నీ చెంతకు చేరిన నా ఏకాంతం పొగిలి పొగిలి ఏడ్చింది...నీవేక్కడికెళ్ళావనడిగింది సి.వి.సురేష్

స్మ్రుతుల్లా ...

గుర్తులను చెరుపుకుందామనుకున్నాను చెరగని ముద్రల్లా నన్ను వెంటాడుతున్నాయి కష్టాల సముద్రం కదా! కెరటాల ఘోష ఎక్కువే! **** మనసు మార్చుకున్దామనుకున్న ఊసరవెల్లి కదా మాట వినడం లేదు **** మబ్బులు -మనసు మసకబారిన జీవితం మబ్బుల్లో చంద్రుడు ఆకాశంలో నేను **** ఆలోచనలు తేనిటీగలు కోర్కెలు తేనె పట్టు అంతర్లీనంగా నేను కదిలిస్తే ముళ్ళు గుచ్చుకుంటాయి ప్రతాప్ కత్తిమండ

వర్తమాన భారతం!

ఏదో బ్లాక్ అండ్ వైట్ చిత్రం 'త్రీ' డి లో చూసినట్లుంది ఇరవయ్యొకటో శతాబ్ధంలో కానీ మాటలు లేవు కళ్ళకు దగ్గరగా భయభ్రాంతుల్ని చేస్తోంది

ఆటవికజాతులు బాగా గుడ్దలేసుకున్నారు అరుపులు కేకలు విశృంఖలత ఆలెవరో తల్లెవరో మృగాలే భయపడుతున్నాయ్ కలాలు ..జెండలు చెతుల్లో మూలుగుతూ పడివున్నారు నిద్రను కొంటున్నారు నిద్ర నటిస్తున్నారు అస్పష్టంగా అక్షరాలు రంగులు గొంతుపెగలడం లేదు ఎవరికీ వినిపించని కేకలు రక్తాన్ని ఎవరో చల్లారుస్తున్నారు గుండెల్ని పెకిలించి అమ్ముతున్నరు శరీరాంగాలతో వ్యాపారం లాఠీలు తుపాకులు పట్టుకొని ఆటవికన్యాయం అములుచేస్తున్నారు ఎవరుచల్లారో తెలియదు నా వంటిపై రక్తపు మరకలు నా శరీరాంగాలు ఒక్కొక్కటే మాయం గుండెను ఎవడో ముక్కలు చేసిపోయాడు నేను నిర్జీవినా? సజీవినా? నేను చేతనమా? అచేతనమా? సగటు మనిషినేమో! సశేషం! వర్తమానం లాంటి భూతకాలం భవిష్యత్తే లేని వర్తమానం వర్తమాన భారతం.....! సి.వి.సురేష్

జీవితచక్రం!

వంటిపైన ఏవో రంగురంగుల చిత్రాలు టాటూలో....ఎవరైనా గీసారో చాలా అందంగా .. కాలం రంగులను పట్టుకెళుతోంది ఎవరో అదేపనిగా చిత్రాలను చింపేస్తున్నారు చిన్నగా శుషిప్తిలోకి ఊర్మిళను జోకొడుతూ మెళుకువ ఉన్నట్లే ఉంది కానీ గాఢనిద్ర‌ కళ్ళుతెరచుకొనే నిద్ర‌ ఆర్థనాధాలూ...విప్లవనినాదాలు నాకు తెలియకుండానే నడుస్తున్నా ఇన్సోమ్నియా కాదు. జాగృతి లోనే కోమా స్థితి సూర్యున్ని వెంటాడిన చంద్రుడు వెన్నెల జిమ్ముతూ సేదతీరాడు మళ్ళీ కోడి కూత‌ ఇప్పుడు సూర్యుడు వెంటపడుతున్నాడు ఒకటే పరుగులు ఒకటీ.....రెండూ....మూడూ..... లాబొరెటరీలల్లొ ప్రయోగాలు అస్థిత్వాలే కోల్పోతున్నారు క్షణ విరామెరుగని ఒక యంత్రం కాసేపు ఆగాలనుకుంది విశ్రమించాలనుకుంది. యంత్రాలు ఆగుతున్నాయి పుడుతూనే ఉన్నాయ్ సూర్యచంద్రుల‌ దోబుచులాటలు అగలేదు! ఏం జరిగినా సరే రెండు వాయువులు కళ్ళల్లోకి చెరుతున్నాయి రెటీనా లో రసాయినిక చర్య‌ కళ్ళ వెంబడి ......ఏవో నీళ్ళు హా.........అవి కన్నీళ్ళు!!!! ఒకోసారి పేర్లుమార్తాయి.... సి.వి. సురేష్....