Manchivi Bagunnai

ఏం మాయ చేసేవే నా గుండెకి,
నను వీడి చేరింది నీ గూటికి.
ఏం సోగసు చూపేవే నా కంటికి,
జగమంత నిను చూపింది నా చూపుకి.
ఏం మంత్రం వేశవే నా పెదవికి,
నీ పేరు తపిస్తుంది ప్రతి ఘడియకు.
ఏం ప్రేమ నిచ్చావే నా మనసుకి,
గతమంత తొలిచింది ఆ బరువుకి.
ఏం విరహం పంచావే నా ప్రేమకి,
నను ఒంటరిని చేసింది లోకానికి.




ప్రతిక్షణం ఆలోచనల ఆనందాలు,
మరుక్షణం వియాగాల ఆవేదనలు.

ఆప్యాయతలు లేని జ్ఞాపకాలు ఎడారులు,
కన్నీళ్ళు నిండిన కనులు కావేరులు.

కనులు రాసిన ప్రేమ కావ్యాలు,
పెదవి దాటని మౌన రాగాలు.

మనసు పెట్టే భాదలు,
మరపు చేసే ఓదార్పులు.

గతం మిగిల్చిన గాయాలు,
భవిష్యత్తు తెలిపే లక్ష్యాలు.

ఇవే నా ప్రేమప్రయాణపు మజిలీలు.






చిగురు తొడిగిన కొమ్మపై చినుకు చేసే అందాలు,
చినుకు తాకిన పుడమిపై మట్టి పంచే పరిమళాలు,
పుడమి పంచిన ప్రేమతో ప్రకృతి చూపే సోయగాలు,
ప్రకృతి సోయగాలతో పరవశించి కోయిల పాడే స్వరాలు,
కోయిల స్వరాల మాధుర్యంతో మది రాసిన కావ్యాలు,
మది రాసిన కావ్యాలతో చెలి చెక్కిళ్ళపై చిరునవ్వులు,
ప్రతి అందం అద్బుతం, ప్రతి అంశం అమృతం.






మది నిండిన నీ ఆలోచనలు,
నిన్ను వెతకమని కనులను కలవరపెడుతుంటే,
నీ రూపం కనబడక అవి కన్నీరు పెడుతుంటే,
మనసు నిన్ను స్వప్నంలో ప్రతిబింబిస్తానంటే,
నిదురలో కూడా మధురస్వప్నమే కదా







ఆదమరచి జగతి నిదురించు వేళ నీ తలపులు మదిలొ తచ్చటలాడుతూ నన్ను కవ్విస్తుంటే,
నింగిలోని చందమామ తన మోముపై నీరూపాన్ని పులుముకొని నన్ను ఆటపట్టిస్తుంటే,
చల్లని చిరుగాలులు నీ చిరునవ్వును మోసుకొచ్చి నన్ను వెక్కిరిస్తుంటే,
ఇంటి ముందు మల్లెపందిరి నీ శ్వాసను పరిమళంగా మార్చి నన్ను పిచ్చివాడిని చేస్తుంటే,
నిశిరాత్రి ఐనా నీ ఊహలు మదిలో ఊయలూగుతుంటే,
నిన్ను నింపుకున్న కన్నులకు నిదుర కరువే కదా చెలి.






నేస్తమా ఎలా నీకు తెలుపగలను,
ఒంతరితనపు ఎడారిలో ఒయాసిస్సు వయ్యావని,
అనుమానాల చీకటి అలుముకున్న నాకు అనుబంధాల వెలుగు వయ్యావని,
ఆప్యాయతలు పంచే అమ్మ వయ్యావని,
ప్రతిక్షణం ప్రాణంగా చూసుకునే ప్రాణమయ్యావని,
అన్నికలిసి నా మనసులో సుస్థిరస్థానం నిలుపుకున్న స్నేహాని వయ్యావని,
స్నేహమా ఎలా చూపగలను,
నీ రాకతో నా మనసుకు కలిగిన ఆనందాల అనుభూతిని,
మదిలో నీకోసం కట్టుకున్న స్నేహ కుటీరాన్ని.
గుండెలో భద్రంగా దాచుకున్నా నీ ప్రతిరూపాన్ని.
మాటల కందని మాధుర్యం నీవు,
మనసుని గెలుచుకునే మైత్రివి నీవు.





నీ తలపులతో అలలై పారే ఆగని కన్నీళ్ళు,
మనసుని కాల్చేస్తున్న జ్ఞాపకాల జ్వాలలు,
నీ రాక కోసం ఎదురుచూస్తూ నిదుర మరచిన కన్నులు,
నీ తోడులేక నీకై ఒంటరితనపు ఆలోచనలు,
నీవు చేరువవ్వలేదని అనుక్షణం రగిలే మనసు,
ఇవేనా నీ ప్రేమ కానుకలు.







నీ కన్నులను కాంచిన క్షణం కలలు కరిగిపోతుంటే,
నీ అధారాలను చూసిన తరుణం ఆశలు ఆవిరయ్పోతుంటే,
నీ ఊపిరి తగిలిన సమయం ఊహలు ఉక్కిరిబిక్కిరి అవుతుంటే,
నీవు ఎదుటబడిన నిముషం ఎదలోని భావాలు ఎగిరిపోతుంటే,
నీ చూపులు తాకిన మరుక్షణం మాటలు మాయమవుతుంటే,
మాట చెప్పేదెలా! మనసు తెలిపేదెలా!!






మనసులో కురిసిన తొలకరి స్నేహపు చిరుజల్లువా,
ఎదలో మాటలవెన్నెల కురిపించిన జాబిల్లివా,
ఒంటరి గుండెకు తోడు నిలిచిన స్నేహానివా,
మదిలో మత్తుగా వీచిన సమీరానివా,
మౌనపు గుండెలొ మాటలు జల్లులు కురిపించిన మేఘానివా,
లేక నా చీకటిహృదయం కోరుకునే తోలిసంధ్యవా





వర్షపు చినుకుల జోరుని చూడు,
నీకోసం వేదన చెందే నీలాకాశపు మేఘల కన్నీరు కనబడుతుంది,
మత్తుగా వీచే చిరుగాలిని చూడు,
నిన్ను చేరాలని ఆవేశపడే తీరు కనబడుతుంది,
నా కన్నుల నుండి జారే కన్నిటిని చూడు,
నా గుండెలో నిండిని నీ ప్రేమ కనబడుతుంది.
ప్రకృతి సైతం నీ కన్నుల అందానికి బంధీ కాలేదా,
అటువంటిది ఇక నా మనసెంత?
మనసుకి రెక్కలు వచ్చి ఏనాడో ఎగిరిపొయింది.
నీ రూపన్ని బహుమతిగా ఇచ్చి ఆనాడే వదిలిపొయింది.







నీ తలపులు తన కోసమే అని తెలుసు,
నీ గుండెలో నిండినది తన ప్రేమేనని తెలుసు,
కాని మనసు మాట విడటం లేదు,
నిన్ను అది మరవటం లేదు,
నీ మనసుని తనకు పంచి తన ప్రేమను స్వీకరించావని తెలిసి కూడ,
నీ మనసు నీ దగ్గర లేదని తెలిసి కూడ ఏదొ గెలవాలని ఆరాటపడుతుంది,
నీ మనసు ఎడారిలో ప్రేమ దాహం తీర్చుకోవాలనుకుంటుంది,
వినవా మనసా తానిక మనకు దక్కదని అంటే,
కనీసం తన ఆనందంలో నన్నా నా ప్రేమను చూసుకుంటానూని అంటుంది,
ప్రేమ దొరకకపొయినా నిను  చూస్తూ గడిపేస్తానంటుంది,
కన్నీటి జ్వాలలు మనసుని కాల్చేస్తున్నా ఆనందంగా చిరునవ్వులు చిందిస్తుంది.









మృత్యుకౌగిలిలో బిగుసుకుంటున్నాను,
మరణ సెయ్యపైకి ఎక్కబోతున్నాను,
చావు నాకు చేరువగా కనబడుతుంది,
కన్నుల ముందున్న నీ రూపం మసకబారుతోంది,
తోడుగా ఉన్న నీ చెయ్యి నా నుండి జారిపోతుంది,
నీ కన్నుల నుండి జారే కన్నీటి బొట్లు నా గుండెపై పడుతున్నాయి,
కరిగిపొతున్న కాలం తనతో బాటు నన్ను తీసుకెళ్ళాలనుకుంటుంది,
మనసు లేని ఆ శిల్పం(ధైవం) నన్ను నీ నుండి దూరం చెయ్యాలనుకుంటుంది.
మరణం వైపు నా ప్రయాణం ప్రారంభమయ్యింది,
ఐనా కాని నీ ఓడిలో మరణం నాకు ఆనందమే,
వెళ్ళిపోతున్నా ప్రియతమా మనసుని నీకు వదిలేసి.







నాకోసం వెతకటమే తెలుసు నీ కళ్ళకి,
కాని ఆ కళ్ళలొ ప్రేమను ఆశ్వాదిస్తున్న నా చూపులు తనకి కనబడవు.
నావెంట నడవటమే తెలుసు నీ పాదాలకి,
కాని ఆ పాదాలు కందకూడదని పూలమార్గం వేసింది నేనేనని తెలియదు వాటికి.
నా చిరునవ్వులలో ఆనందం వెతకటమే తెలుసు నీ చూపులకి,
కాని నీకు ఆనందన్ని అందించటానికి నా చిరునవ్వులు చిందిస్తున్నాని తెలియదు వాటికి.
నా ప్రేమను పొందడానికి ఆరాటపడడమే తెలుసు నీకు,
కాని నీ ప్రేమను పొందాలని ఆవేదన పడుతున్న సంగతి తెలియదు నీకు.
మాటలు చెప్పాలనే తెలుసు నీ గుండెకి,
కాని నీ మౌనం నన్ను బాధిస్తున్నదని తెలియదు నీకు.
ప్రేమను పంచాలనే తెలుసు నీ మనసుకి,
కాని నీ ప్రేమను పొందాలని ఆశపడుతున్న నా మనసు వేదన తెలియదు నీకు.
నా మౌనాన్ని పోగరనుకున్నావు,
కాని నా చూపుల మాటలను వినిపించుకోలేక పోయావు.
మగువ మనసుని చదవలేని మాగాడివయ్యావు నువ్వు,
మనసులోని భావాలను బయటపెట్టలేని మగువనయ్యాను నేను







నా మది నింగిలోని జాబిలి మాయమయ్యింది,
నా ఆనందపు వెన్నెల కరువై చీకటి మిగిలింది,
మన తీపి అనుభూతులు జ్ఞాపకాలుగా మారాయి,
ఆ జ్ఞాపకలు నా హృదయమేఘంలో కలిసిపొయాయి,
నీ జ్ఞాపకాలతో ఆ మేఘం నిండిపొయింది,
ఇప్పుడు నీ చూపుల కాంతులు మెరుస్తున్నాయి,
నీ చిరునవ్వుల చిరుగాలిలా వీస్తునాయి,
ఆ చిరుగాలికి నా హృదయమేఘం కరిగి ఆనంధభాష్పాలు రాల్చింది





నువ్వు నేనైన నేను, నేను నువ్వైన నీకు,
నన్ను కాగితంగా మార్చి నిన్ను కవితగా చేసి,
రాస్తున్న ప్రేమలేఖ,
నేనైన నీకు నన్ను మరవద్దని,
నిన్ను నువ్వు వదులుకోవద్దని,
నన్ను నీలొ కలుపుకొని నిన్నుగా మార్చిన నన్ను బాధపెట్టొద్దని వేడుకుంటున్నాను.
మొన్న నేను నేనుగా ఉన్నాను,
నిన్న నేను నిన్ను చూసాను,
నన్ను నేను మర్చిపొయాను,
నిన్ను నాలో కలుపుకొని నేను నువ్వుగా మారిపొయాను,
కాని నువ్వు నన్ను నీలో కలుపుకోని నిన్ను నన్నుగా కాకుండ,
నీలాగానే మిగిలిపొయావు,
నిన్ను నువ్వు నీలో నన్ను కలుపుకోని నన్నుగా ఎప్పటికి మార్చుకుంటావు,
ఎప్పటికైనా నువ్వు నేనుగా మారతావని ఎదురుచూస్తూ నువ్వైన నేను.







కారణాలు తెలియవు నాకు,
నీ కన్నుల కాంతి చూడగానే నా మోముపై ఎందుకు ఆహ్లాదం ప్రకాశిస్తుందో,
నీ చిరునవ్వుల పువ్వులకి నా మనసు ఎందుకు పరిమళిస్తుందో,
మనసెందుకు నిన్ను కోరుకుంటుందో,
కనులెందుకు నిన్ను తన కౌగిలిలొ బంధించాలనుకుంటున్నాయో,
నాలో ప్రతి అణువు నీకోసం ఎందుకు పరితపిస్తున్నాయో,
తెలియని భారమేదో గుండెను బాధపెడుతుందెందుకో,
చెప్పలేను  కారణాలని,
చెరుపలేను  నీ జ్ఞాపకాలని,