ప్రకృతి లోని అందాన్ని

ప్రకృతి లోని అందాన్ని

సున్నితమైన బావాన్ని

అందమైన మనసున్ని

జీవితాంతం ఆస్వాదిస్తూ

ఆనందంగా ఉండాలని ఆశిస్తూ....

నన్ను అర్ధం చేసుకుందామని చూడకు…నేను నీకు అర్ధంకాను….
నీకే కాదు ఎవ్వరికీ అర్ధం కాను….!!!
…………….
అందాన్ని వెతికే కళ్ళకు నేను అస్సలు కనబడను…!!!
తీయని స్వరం వినాలని చూసే చెవులకు నేను వినబడను…!!!
…………….
మంచి చేసే మనసుకి బానిసను నేను…!!
కరుణ నిండిన కనులలో కదిలే కన్నీటిని నేను…!!!
…………….
మంచి చెడ్డల సంద్రంలో దారి మరిచిన నావని నేను…!!!
గెలుపు ఓటముల మూలం బొధపడని అజ్ఞానం నేను….!!!
………………
నన్ను అర్ధం చేసుకుందామని చూడకు…నేను నీకు అర్ధంకాను….
………………
ప్రక్రుతి ప్రళయ తాండవం చేస్తుంటే..ఎవరికీ ఏం కాదు అనుకునే ఆశావాదం నేను…!!
కాలం నన్ను మోసగిస్తున్నా, స్నేహం నన్ను ఏమారుస్తున్నా పట్టించుకోని నిర్లక్ష్యం నేను…!!!
………………..
నన్ను అర్ధం చేసుకుందామని చూడకు…నేను నీకు అర్ధంకాను….
……………..
కావాలని నువ్వంటుంటే…"కాదు" అని అనాలనుకున్న అనలేని కల్మషం నేను….!!!
ఎవరు నన్ను ఏమంటున్నా, తిరిగి ఏమనాలో తెలియక తికమక పడే తత్వం నేను..!!!
……………..
నన్ను అర్ధం చేసుకుందామని చూడకు…నేను నీకు అర్ధంకాను….
…………….
నా జీవితం ఏవైపుగా పయనిస్తుందో గమనించలేని అమాయకత్వం నేను….!!!
నేనేంటో నాకే అర్దం కాని వింత మనిషిని నేను….అంతరంగాన్ని నేను…!!!
……………..
నన్ను అర్ధం చేసుకుందామని చూడకు…నేను నీకు అర్ధంకాను….
నీకే కాదు ఎవ్వరికీ అర్ధం కాను….!!!




గతం నన్ను మరచింది….
భవిత నన్ను వద్దంది….
ఈ నిముషమే పూర్తిగా నాకంటూ మిగిలింది…
…………….
కాలం నన్ను కాదంది….
కదిలి వెళ్ళిపొమ్మంది…
కధను మార్చేటందుకేమో కలం నాకు మిగిలింది…
…………….
కంటి చూపు ఏమార్చింది…
శూన్యాన్నే చూపిస్తుంది…
మనసు మాత్రం మొదటి నుండి వెలుగల్లే ప్రకాసిస్తుంది…
……………….
గుండె గాడి తప్పింది…
సుడిగుండాలే స్రుస్టిస్తుంది…
తెగువ మాత్రం తొణకకుండా నాతొనే ఉంటానంటుంది….
………………..
ప్రపంచం పో పొమ్మంది…
అనాధలు నాకొద్దంది…
ప్రేమ మాత్రం జాలిగా నన్ను కావలించుకుంది…
ఒక అమ్మలా, ఒక నాన్నలా నన్ను కవాలంటుంది….







అడుగులో….అడుగులా….
నడవగా….నువ్వలా…..
ఈ క్షణం…ఇక్కడే…
ఆగినా….చాలుగా….
    నా జీవితం నీ సాక్షిగా….
    వదిలి నన్ను నేరుగా….
    మారిందిలా నీ నీడగా..ఈ గాలిలో నీ శ్వాసగా…!!!
***
నిన్ను దాటి నడవ తలచినా….
పడదు అడుగు ఎంత అడిగినా…..
ఇలా…నా ఎదురుగా…
నువ్వుండగా….సాధ్యమా…. !!!
…
వద్దు అంటు ఎంత చెప్పినా…
నీ నుండి కనులు కదులునా…
ఇలా…నా మనసునే
నీ చూపులే…మార్చేసెనా…!!!
***
అడుగులో….అడుగులా…
నడిచినా…అందమా…..
    నీ తోడులో…అదేమిటో…
    ఆ మెరుపుల…సడేమిటో…
    నా కళ్ళలో ఓ స్వప్నమే నిలిచిందిలాగ సత్యమై…!!!
***
నన్ను నేను ఇన్నాళ్ళుగా….
చూడలేదు ఈ తీరుగా…
హయ్యో…ఏమాయెనో
నీ రాకతో…ఈవేళనా…!!!!
.....
చల్లగాలి నన్ను తాకినా….
నువ్వు అంటూ నేను నమ్మినా….
ఇదే…ఈ మాయనే
ప్రేమనే….అనెయ్యనా….!!!
***
అడుగులో అడుగులా…
నడవకే నువ్వలా…
    నా ఊపిరై…. నా ఆయువై
    నువ్వుండిపో… నా లోకమై…!!!
    నా నిన్నవై…నా రేపువై…తోడుండిపో నా నేడువై…!!!



నా కవితలో
నా మాటలో
అన్నీ ఉండాలి…!!!
నేను నేనుగా
నేల తోడుగా
సాగిపోవాలి….!!!
…..
జీవితానికే కొత్తగా  చిరునామా కావాలి…!!!
భాధలకే వీలునామా రాసి పంపెయ్యాలి…!!!
నా చిన్ని కవితలో ప్రపంచం ఉండాలి..!!
ప్రాణవాయువే నాకు పాళీ కావాలి..!!!
కాలం నాకోసమే కలమై కదలాలి…
ఆశలే ఒక్కసారిగా నింగికి ధ్వజమెత్తాలి…!!
…
ఏదేమయ్యినా నాలాగే నేను ఉండాలి…
రేపు మారినా రోజు మారినా…నిన్న నేడుల రూపు మారినా…

ఏవరైనా పొగిడారంటే..నా గుండె నన్నే వదిలీ…వేగంగా పరుగులు తీస్తూ ఉంటుందే…!!!
ఏమైందని ఆరా తీస్తే…భయమేస్తోందీ నాకంటూ…దూరంగా దాక్కుని వణుకుతూ ఉంటుందే…!!!
నుంచున్న నేలని వదిలీ…పైనున్న నింగికి ఎగిరే పొగరే నన్ను కమ్మేస్తుందనుకుంటుందే…!!!
నాలాగా నేనుండాలని..నవ్వుల్తో జీవించాలని…ఆశిస్తూ ఊపిరి పోసుకుంటుందే…!!! :)

……

నేనెంతా దాన్నైనా…నాతోనే ఉంటుందే…!!!
తప్పైనా ఒప్పైనా…నా తోడొస్తూ ఉంటుందే…!!!
మంచి చేసే గుణముండాలని…శాసిస్తూ ఉంటుందే…!!!
చెడు చేసే ఆలోచనొస్తే…నన్నే దహిస్తుందే…!!!

……
నువ్వు చెయ్యగలవంటే…తెగ భయపడుతుందే…!!!
తప్పు చేస్తానేమో…అని అనుకుంటుందే..!!!
నీపై నమ్మకమంటే…అమ్మో చచ్చిపోతుందే…!!!
నిలబెట్టలేనంటూ….తానే మూగబోతుందే..!!!

……

కొంచమైన ధైర్యం లేదే…!!!
చెయ్యనని చెప్పే పంతం లేదే…!!!
తనకు తానై బ్రతికేటి తెగువ లేదే…!!!
చిటి వరకు ఆ స్వార్ధం తనను చేరలేదే…!!!

……

నా గుండెకే…ఈ లోకంలో బ్రతకడం తెలియదే…!!!








నిన్నై గడిచిందో…
నేడై నిలిచిందో…
రేపై నీకై వేచిందో…!!!
ఆశై చేరిందో….
శ్వాసై తాకిందో….
ఎదకే ఏమైపోతుందో…!!!
నీ తలపులో…..నీ తలపులో…. ||2||
ఒక్క నువ్వే నా కళ్ళలో….తెలిపేదెలా నీకు???
బ్రతికేదే నీ ఊసులో….తెలిపేదెలా నీకు??
రోజంతా నీ ధ్యాసలో…తెలిపేదెలా నీకు??  
ఉన్నానే నీ తలపులో….తెలిపేదెలా నీకు???
నిన్నై గడిచిందో…
నేడై నిలిచిందో…
రేపై నీకై వేచిందో…!!!
ఆశై చేరిందో….
శ్వాసై తాకిందో….
ఎదకే ఏమైపోతుందో…!!!
నీ తలపులో…..నీ తలపులో….
నిన్నే చూస్తు  మనసే మబ్బుల్లోకే ఎగిరెనే…నేల మీద నిలవదు ఎందుకూ…..????
రాదు నోట పలుకే నువ్వే ఉంటే ఎదురుగా…మాట చెప్ప బెరుకే ఎందుకూ…???
ఏనాడు ఇది లేదు….!!!
ఈ నేను నే కాదు…!!!
నీలాగ మారానా సరికొత్తగా….!!!
గుండెల్లో ఈ అలజడే…తెలిపేదెలా నీకు…??
నాలోనా ఈ ప్రేమలే….తెలిపేదెలా నీకు..??
నిన్నై గడిచిందో…
నేడై నిలిచిందో…
రేపై నీకై వేచిందో…!!!
ఆశై చేరిందో….
శ్వాసై తాకిందో….
ఎదకే ఏమైపోతుందో…!!!
నీ తలపులో…..నీ తలపులో….
గడియ గడియ మనసే నీకై వెతికే ఇంతగా…వదిలి ఉండలేదే ఎందుకూ….!!!
ఊపిరడనంతా నిన్నే నాలో నింపినా….దరికీ చేర బిడియం ఎందుకూ…!!!
నా అడుగు లో నేడూ…
తడబాటు మొదలైందే…
ప్రతి చోట ఉంటావే…ఆ నింగిలా..  
నా హ్రుదయం నీ అద్దమే…తెలిపేదెలా నీకు.. ???
నా సర్వం నీ కోసమే….తెలిపేదెలా నీకు..???
నీ నవ్వే నా  లోకమే…తెలిపేదెలా నీకు..???
అయ్యవే నా ప్రాణమే…తెలిపేదెలా నీకు..???

నవ్వేస్తాను….తెగ నవ్విస్తాను…!!!

నవ్వేస్తాను….తెగ నవ్విస్తాను…!!!
ఏడుస్తాను…ఏడ్పిస్తుంటాను…!!!
ఊ అంటాను…ఊహూ అంటుంటాను…!!!
అంతా నా ఇష్టం అంటూ…ఫోసులు కొడతాను…!!!
తిక్కగా ఎదో చేసి…తప్పుకుంటాను…!!!
గట్టిగా గదిమారంటే…ఒప్పుకుంటాను…!!!
అల్లరి చేద్దామంటే నేనే ముందుంటాను…!!!
గమ్ముగ కూర్చుని నేను కలలే కంటుంటాను…!!!
తెల్లవారి లేస్తానని శబధం చేస్తాను…!!!
బద్దకం పోనిలే అంటే…అంతా వదిలేస్తాను…!!!
దింతాన దింతానా…దింతాన దింతానా……!!!
కాదన్నా అవ్నన్నా..ఆ వింత నేనేనా…..!!!
చిన్ని చిన్ని చేతలతో..మురిసిపోతుంటాను…!!!
కలత ఏమాత్రమున్నా…బెదిరిపోతుంటాను…!!!
సినిమా చూస్తూ…సెంటీ అయిపోతాను…!!!
విఒలెంచె ఉంటే…అంతి నేనవ్తాను…!!!
నవ్వుల సంపద ఉన్న…జమిందారు నేను…!!!
సాకులు చెప్పని గొప్ప…షావుకారు నేను…!!!
గత జన్మలో…ఏం వెలగబెట్టానో…!!!
బ్రహ్మకే…తలనొప్పే తెప్పించేసానో…!!!
సరస్వతే సై అంటూ టా టా చెప్పిందా…!!!
లక్ష్మీ దేవి గూద్ లుచ్క్ అంటూ నన్ను దీవించేసిందా…!!!
స్వర్గం నుండి దిరెచ్త్గా ఇక్కడ పడ్డాను…!!!
అల్లరితో అందరికీ నరకం చూపించాను…!!!
దింతాన దింతానా…దింతాన దింతానా……!!!
కాదన్నా అవ్నన్నా..ఆ వింత నేనేనా…..!!!

ఎవరైనా నవ్వారంటే…ఇట్టే కరిగిపోతాను…!!!
కన్నీరే కార్చారంటే…వామ్మో మునిగిపోతాను…!!!
కాని ఎందుకో…నాకు నేను పిచ్చి పిచ్చిగా నచ్చేస్తాను…!!!
తేనె జల్లు…వాన విల్లులా…ముచ్చటగా అనిపిస్తాను…!!!

అమ్మానాన్నలకి భారమవ్వగా……నేను పుట్టానట…!!!

సెకెను సెకెనుకీ పుట్టుకొస్తున్న…పుట్టగొడుగుల్లా….నేను పుట్టానట…!!!
అమ్మానాన్నలకి భారమవ్వగా……నేను పుట్టానట…!!!
….
ఎందుకున్నాన్నో…ఆయువుతో ఇంకా నేటివరకూ…???
ఏమిచేస్తానో…కాటిలోన కాలిపోయే రోజు వరకూ…???
….
కదులుతున్న….తనువు నాదే…!!!
ఎగురుతున్న….మనసు నాదే…!!!
మంచి నాదే…చెడ్డ నాదే…!!!
నేడు నాదే….రేపు నాదే…!!!
అన్నీ నావి అని చెప్పుకోవడానికే…నోరుందేమో నాకు…!!!
అంతా నేనని గొప్పలు పోవడానికే…పుట్టానేమో నేను…!!!
….
ఇలాంటి నాకు…సహనం లేని సుడిలాంటి నాకు….ఎందుకో..ఈ ప్రపంచం…!!!
కొంచమైనా…ఓర్పులేని పిడుగులాంటి నాకు….ఎందుకో…ఈ జీవితం…!!!
కాని నా పుట్టుకకి కూడా సంబరాలెందుకో…!!!
అందరి కన్నుల్లో వెలుగులెందుకో….!!!
చిరునవ్వులెందుకో…!!!
నాకు మాత్రం ఒక్కటే ఆలోచన….ఎందుకు పూట్టానా అని…!!!
కానీ…!!!
….
పుట్టానట…!!!
సెకెను సెకెనుకీ పుట్టుకొస్తున్న…పుట్టగొడుగుల్లా….నేను పుట్టానట…!!!
అమ్మానాన్నలకి భారమవ్వగా……నేను పుట్టానట…!!!





చిన్న నవ్వు నవ్వగానే ఏమవ్తుందో..???
గువ్వపిల్లలా మనసు ఎందుకు ఎగురుతుటుందో..!!
ఓరకంట చూడగానే ఏమవ్తుందో…???
చిన్నపిల్లలా ఎందుకు ప్రాణం ఉరకలేస్తుందో..!!
…
నా మోములో…నీకు ఏం కనిపిస్తుందో..???
పెద్ద పెద్దగా చక్రాల్లా కన్నెందుకు చూస్తుందో..!!
నీ నవ్వులో…నాకు ఏం వినిపిస్తుందో…???
ఎందుకు ఎదలో ఏదో సవ్వడి మొదలవ్తుంటూందో..!!
….
చిన్ని నవ్వు నవ్వగానే…ఏమవ్తుంటుందో..???
చిన్ని చిన్ని ఆశలన్ని వెంటేసుకొస్తుందో…

నిన్ను కలిసేదాకా సమయం కదలదే అన్న కోపం,
నిన్ను కలిసాక ఈ క్షణం ఆగిపోవాలన్న కోరిక,
నీపై ఉన్న ప్రేమను చూపడానికి నువ్వు కానరాక
మనసులో చెలరేగుతున్న అలజడులను ఆపుకోలేక
సతమతముతున్న నా బాధ నీకు తెలిపేదెలా .........ప్రియతమా



వర్షానికి ఏడవడం తెలుసు కాని
నవ్వడం తెలీదు
సూర్యుడికి మండించడం తెలుసు కాని
ఆర్పడం తెలీదు
నాకు నిన్ను తలచుకోవడం తెలుసు
కాని మరవడం తెలీదు !!!!





ప్రియ నేస్తం
          ఉరకలేసే
గోదారిలా......
          పరుగులెత్తే
కావేరిలా.....
          ఎగిసిపడే
కడలి తరంగంలా.......
కలవరపడే
          ఈ మనసు
తరంగాల సవ్వడి.......
          ఈ యదనాద
ఝరి
వినపడలేదా.........
ఇదంతా నిజం కాదని....కలలాంటి
కలని తెలుసు.........కాని...
ఎప్పుడో నిదురించిన
జ్ఞాపకాలని.........
మూసిన గుండె గది తలుపులని...........
          ఎవరో
తట్టి లేపుతుంటే........
ఓక్క క్షణమైనా.....ఓకే ఓక్క
క్షణమైనా............
ఈ కలని నిజం చేసుకోవాలని........
మనసు ఉరకలేస్తుంటే...........
ఎగసిపడే ఈ భావాలని .................నీతో
తెలిపేదెలా................







నువ్వు నేను అన్న అస్తిత్వాన్ని
కోల్పోయి,
తనువు లోను ...........మనసు లోను...................ఆత్మలోని..........
అణువణువు లోను ... ఐకమత్యపు
భావాన్ని...........
అనుభవించి......... అనుభవించి....
భావాన్ని.......అనుభవాన్ని............
భవాతీత ఙ్ఞానంగా, మార్చుకొని............
సరిక్రొత్త  సృష్టి కి ప్రాణం
పొయ్యడమే ................................దాంపత్యం........






ప్రియ నేస్తం.... ప్రపంచం అంతా దూరం అయినా... నీకు నేను ఉన్నా అని చెప్పేవాడే “స్నేహితుడు”...ఆ స్ధానంలో నాకు నాకు నువ్వు నీకు నేనుఒకరి కొకరు.. ఈ స్నేహమే మన ప్రపంచంనువ్వు అనే ఈ రెండక్షరాలే నా చేయి పట్టి నడిపిస్తుంటే...
నువ్వు అనే ఈ రెండక్షరాలే నా జీవితానికో మార్గాన్ని వేస్తుంటే...
నువ్వు అనే ఈ రెండక్షరాలే నన్ను ఇంతగా ప్రభావితం చేస్తుంటే.....
ఇంతకు ముందెపుడూ, నేనెరుగని మమతాను భంధమేదో... నువ్వు నా చుట్టూ పెనవేస్తుంటే.....
నీ స్నేహ మాధుర్యాన్ని నాకు చవిచూపిస్తుంటే ........... నాకు నువ్వు వున్నావనే భావన.....మనసు కి ఎంతో ఊరటనిస్తుంటే, నిలువెత్తు నీ రూపాన్ని భద్రంగా నా గుండెల్లో దాచుకొని.....

ఈ ప్రపంచానికంతా వినపడేలా అరిచి చెప్పాలని వుంది..... “ఇదిగో నా ప్రియ నేస్తం అని






నీకోసం..... ఈ హ్రుదయం.......నీకోసం..... ఈ ప్రాణం నీకోసం..... ఈ కనులు......నీకోసం..... ఈ ఎదురు చూపులు......నీకోసం......... ఎగిసిపడే నా అంతరంగం.....మనిషి ని ఇక్కడున్నా.........మనసంతా నీ తోనే......
నీతో కలసి నీ ఆలోచనల
వేగాన్ని నేనవ్వాలని
నీతో కలసి ఆ విజయ శిఖరాన్ని
అందుకోవాలని.....
నీతో కలసి మధురానుభూతి
ని సొంతం చేసుకోవాలని.....
నీతో కలసి నీ జీవితంలో
సగం స్దానం పొందాలని.......
నీతో కలసి నీ అడుగులో
అడుగెయ్యాలని.....
నీతో కలసి కడదాకా
కలిసి నడవాలని......
నువ్వే నా సర్వస్వం
కావాలని.....
నీతో నే ఈ జీవితం సాగిపోవాలని........
రేపటి మన ప్రపంచానికి......
ఈ రోజే... పునాది కావాలని.......
ఈ బ్రతుకంతా నీకే
అంకితం కావాలని......
నా ప్రియమైన నీకు....
నీ ప్రియమైన నేను......
చెప్పే కవితాంజలి.......ఇదే.....







కనులు మూసినా,  తెరిచినా నీ రూపమే
మెలుకువ నైనా, కలలో
నైనా,..........నీ తలపులే......
మనసు నిండా నీ ఆలోచనలే.......
నిరంతరం నీ సాన్నిధ్యం
లోనే వుండాలని.... మనసు పడే
ఆరాటం...
నువ్వు......... నేను... ..... అనే
... ఈ రెండు పదాలే..........
నా ప్రపంచంగా  మారుతుంటే......
మనం కలసి పంచుకున్న....
మధురస్మ్రుతులు.........
నిన్ను అనుక్షణం..
నా మనసు తెర మీద నిలబెడుతుంటే........
నేను దాచుకున్న నీ
తీయ్యని జ్ఞాపకాలు........
అలసిన మనసును... సేదతీరుస్తుంటే....
ఈ నా చిన్ని మనసు పడే
ఆరాటాన్ని...
నీకు వివరించాలని.....
నీ కోసం వెతుకుతుంటే.....
తెలిసింది.....నువ్వు ఎక్కడో
లేవని......
నా గుండె గది లోనే....
నిన్ను పదిలంగా.. దాచుకున్నానని........
వినపడిందా
నేస్తం ...... నా .... ఈ .... హృదయ స్పందన....







నువ్వు అక్కడ నేనిక్కడకాలం ఎందుకు ఇలా నిన్ను
నన్నువిడదీస్తోందో......తెలియదు
కాని....
కలల్లో నీవే.....కళ్ళల్లో నీవే....ఊహల్లో నీవే....ఊపిరిలో నీవే.....భాషలో నీవే.....భావంలో నీవే.....మనసున నీవే....మౌనంలో నీవే.....ప్రాణంలో నీవే.....ప్రతి అణువణువునా
 నీవే.....నిను చూడని రోజు.....
ఆ రోజు నీస్సారమై
పోతుంది....
నీ మాట వినిపించని
క్షణం.....
ఈ ఊపిరి ఆగిపోతుందేమో
అనిపిస్తుంది......
గడచిన కాలం... అంతా...కలలా
కదిలి పోతుంటే...
ఇక ముందున్న కాలం
అంతా...క్షణమైనా.. ఓక్క క్షణమైనా...
నీ చేతిని విడవకుండా.......నీపై చూపు మరల్చకుండా.....నీ అడుగులో అడుగేస్తూనీ తోడునై .. నిన్ను నా
తోడుని చేసుకొని...... ఒకరి
కోసం ఒకరై ... మిగిలిన కాలం
అంతా గడపాలని...మనసు పరుగులు
తీస్తోంది....






నీ కోసం పరితపించే మనసు...
నిన్ను చూడాలని ఆశపడే కనులు.....
మనసుని నిద్రలేపే నీ సాన్నిహిత్యం......
కలకాలం కలిసివుండాలనే నా ఆరాటం...
మాటలకందని ....ఈ భావం.....
మనసు దాటని....అభిమానం.......
బరువెక్కిన నీ ఊహల సౌరభం.......
హ్రుది నిండిన ఆశల పరవశం.......
నిన్ను తలచిన ప్రతిక్షణం.......
నన్ను నేను మరిచిన వైనం.......





ఆ నింగి ఈ నేల
వున్నంత వరకు.......
నువ్ను...నేను......
మన స్నేహం....వుంటుంది.....
నేను దాచుకున్న నీ నవ్వుల జ్ఞాపకాలు
మనం కలిసి చెప్పుకున్న మధురమైన ఊసులు
నీ కోసం నేను ఎదురు చూసిన మరుపురాని క్షణాలు....
పరుగులెట్టే కారుమబ్బులు.......నన్ను......సృశించిపోయే వాన చినుకులు.......అన్ని .....అన్ని ....
అంటున్నాయి....మీ స్నేహం.... మధురాతి మధురం అని.........
మరి నువ్నేమంటావు...........నేస్తమా.........?

వెదికి చూడు ప్రియతమా నీమీద నాకున్న ప్రేమ.......
ఎగిసి పడే హృదయ..  “నా” హృదయ తరంగాల నుండి...
వెదికి చూడు ప్రియతమా నీమీద నాకున్న ప్రేమ
నిను దాచుకున్న “నా” కనురెప్పల నుండి......
వెదికి చూడు ప్రియతమా నీ మీద నాకున్న ప్రేమ
నాలో నిలుపుకున్న “నీ” తలపుల నుండి...
వెదికి చూడు ప్రియతమా నీమీద నాకున్న ప్రేమ





జాడలేని ప్రాణం రూపాన్ని.... పరిచయం చేశావు
నేనెరగని నన్ను నాకే కొత్తగా చూపించావు
చేతికందని నింగిలోని తారల్ని నవ్వుతూ దోసిళ్లలో పోశావు
సరసమైనా తెలియని మనసుకు విరహాన్ని రుచి చూపించావు
మాధుర్యం తెలియని జీవితంలో వసంతాలు రప్పించావు
అన్నీ తెలిశాక మాత్రం అందనంత దూరాన నిలిచావు....ఎప్పుడు కరునిస్తావు ప్రియతమా ...





నా ప్రాణం నీ దగ్గర ఉండిపోయింది
నీతో నన్ను ఊహించుకుంటూ నా మది
మురిసిపోయింది
నీ అభిమానానికి నా హృదయం పొంగిపోయింది
ఆ అభిమానానికి
అర్థం తెలిసి నా గుండె ఆగిపోయింది
నీతో చెప్పాలనుకున్న మాట నా పెదాలపై
కరిగిపోయింది
తీగ తెగిన వీణలా నా గొంతు మూగబోయింది
నీకోసం
ప్రాకులాటలో నా మనసు అలసిపోయింది
ఏంటో ఇదంతా కలలా జరిగిపోయింది
కాని
నీకు తెలియదు, నా ప్రాణం నీ దగ్గర ఉండిపోయింది.....





నేస్తమా ,
             నీ కళ్ళలో దాగి ఉన్న కలలను ఊహించాను..నిన్ను కలవక ముందే ........
             ప్రశాంతమైన నీ మనసులో అలజడిని చూసాను,నువ్వెవరో తెలియకముందే..........
             పదిలమైన నీ నవ్వులను పంచుకున్నాను.....నీ చెంతకు చేరకముందే...........
             సుమనోహరమైన నీ స్నేహ పరిమళాన్ని ఆస్వాదించాను,నీ చూపు నన్ను తాకక ముందే....
             నా జీవితమే నువ్వై పోయావు ...నా దరికి నువ్వు రాకముందే.
                          తిరిగి ఎప్పుడు దర్సనమిస్తావు??







నా ఊపిరి ఆగిపోయే వరకు.. నిన్ను ప్రేమిస్తాను..
నా ప్రాణం నిలిచి ఉన్నంత వరకు.. నిన్ను ప్రేమిస్తాను..
నా కనులు ఈ లోకాన్ని చూసినంత వరకు.. నిన్ను ప్రేమిస్తాను..

వాన చినుకుల పలకరింపులో నిను చూసిన ఆ మొదటి నిమిషం..
నా హృదయ స్పందన తెలిపింది..నిన్ను నేను ప్రేమించానని..
నీ కోసమై.. నేను ఎదురు చూస్తూ ఉన్నానని..

మాటలు కలిపే ప్రయత్నంలో.. మాటలు మరచిన ఆ నిమిషం..
నా మౌనం తెలిపింది..నిన్ను నేను ప్రేమించానని..
నీ పలకరింపుకై .. పరితపిస్తూ ఉన్నానని..

నీ చేతి స్పర్స తో మనసు ఉప్పొంగిన ఆ నిమిషం..
నా గుండెలోని అలజడి తెలిపింది..నిన్ను నేను ప్రేమించానని..
నీ ఆత్మీయ స్పర్సతో..మైమరచి పులకరిస్తూ ఉన్నానని..

నిన్ను చూడని నిమిషాన..వేదన చెందిన నా మనసుకి తెలుసు..
కన్నీరు కార్చిన కనులకు తెలుసు ..
మౌనం ఆశ్రయించిన పెదవులకు తెలుసు ..
ఉసూరు మంటున్న ప్రాణానికి తెలుసు..
నిన్ను నేను ప్రేమించానని...
నీ కోసం పిచ్చిగా... ఎదురు చూస్తూ ఉన్నానని..

కానీ..
ఎలా చెప్పను..ఇంకేమని చెప్పను.. ఇంకెన్నని చెప్పను..
నా ప్రాణం నువ్వని.. నా ఊపిరి నువ్వని.. నా రేపటి గమ్యం నువ్వని..

వినపడుతుందా ప్రియతమా..
నా మాట వినపడుతుందా..

ఒక్కటి నిజం..

నా ఊపిరి ఆగిపోయే వరకు.. నిన్ను ప్రేమిస్తాను..
నా ప్రాణం నిలిచి ఉన్నంత వరకు.. నిన్ను ప్రేమిస్తాను..
నా కనులు ఈ లోకాన్ని చూసినంత వరకు.. నిన్ను ప్రేమిస్తాను.. ప్రేమిస్తాను.






కలల తీరం నీ వైపుకు అడుగులు వేసింది..
ప్రణయ గీతం నీ మాటలు గుర్తు చేస్తుంది..
ప్రతి నిమిషం వెంట నడిచే నీ ఊసుల నిట్టూర్పు.. మనసుకి తీరని గాయం చేస్తుంది.
కనులు మూసినా.. కనులు తెరిచినా.. నీ స్నేహం.. మనసుని కలవర పెడుతుంది.

కలలా కలిసిన నీ స్నేహం.. కలలా చెదిరి పోతుంటే.. కన్నీరు నా లోకమైంది..
ఒంటరితనం నా ప్రపంచమైంది..
మాటలు మూగబోయి.. మనసు మౌనంగా రోదిస్తుంది.
నా ఆశల చితి మంటలు చూస్తూ వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తుంది.


నీ ప్రేమ కోసం నే భాదని అనుభవిస్తే.. "ఆ భాద నా ఆనందాలను దూరం చేసిందేగా" అన్నావ్..
ప్రేమ అంటే ఇంతేనా.. మనుషులంతా ఇంతేనా...
నిజమైన ప్రేమకి అర్ధం.. నిరాశేనా!!!








అబద్ధం... అంతా అబద్ధం..
మాటలు చెప్పే మనసు అబద్ధం..
ప్రేమని పంచే మాటలు అబద్ధం..
నిన్ను నిన్నుగా కోరుకునే మనిషి అబద్ధం..
నీ తోడుగా నడిచే అడుగులు అబద్ధం..

ప్రాణం పెంచుకునే ప్రేమ అబద్ధం..
నీతి అబద్ధం..
నిజాయితీ అబద్ధం..
చచ్చేంత ప్రేమ అబద్ధం..

రంగుల ఈ లోకంలో ప్రతి రంగు ఒక అబద్ధం..
అద్దంలో కనిపించే నీ రంగూ ఒక అబద్ధం..
రంగులు పులుముకుంటూ అసలు రంగును మరచి పోతూ..
మనల్ని మనం మోసం చేసుకుంటూ బ్రతకడమే ఇక్కడి నిజం..
నమ్మి తీరాల్సిన నిజం.. నమ్మ లేని నిజం..





చల్లని ఈ గాలికి నీకు నాకు మాత్రమే తెలుసు..
ఈ క్షణం నీ ఊసులను ఈ చల్లని గాలి మోసుకొచ్చిందని..

నా కనులలో కన్నీటికి.. నీకు.. నాకు మాత్రమే తెలుసు..
నా మనసు నీ జతని కోరుతూ విలవిలలాడుతుందని..

కాలం ఒడిలో ఎన్నో మధుర జ్ఞాపకాలు...
నీ జతలో నేను అనుభవించిన ఆ తీపి జ్ఞాపకాలు..
కరుగుతున్న ఈ కాలానికి..నీకు.. నాకు మాత్రమే తెలుసు.
కలలను.. కబుర్లను.. రాబోయే కాలపు మధురానుభూతులను...
మనసు పలకపై లిఖించుకున్న నీకు నాకు మన ఆశలకు మాత్రమే తెలుసు..
జంటగా వేసే అడుగులకై ఈ ఒంటరితనం ఎంతగా కలవార పడుతుందో అని..

నీ తీయని స్నేహం కోసం ఎదురు చూసే కనులకి..
నీ చేతి స్పర్స కోసం ఎదురు చూసే తపనకి..
నీ ఊసులు మోసుకొచ్చే నిన్నటి జ్ఞాపకానికి... ప్రతి క్షణానికి..
నువ్వొక తీయని జ్ఞాపకం..
మరువ లేని.. మరపు రాని ఒక మధుర జ్ఞాపకం.


కరుగుతున్న ఈ కాలం నిన్ను దూరం చేస్తుంటే..
పెరుగుతున్న ఈ దూరం నిన్ను దగ్గర చేస్తుంది..







కలలా నను కలిసావ్..
కలవరమై నా మనసులో మిగిలిపోయావ్ పోయావ్..
కనుమూసి తెరిచేలోగా కన్నీరై కరిగిపోయావ్..
కల కాదు నిజమిది చూడమంటూ.. నా కనులు తెరిపించి వెళ్లిపోయావ్..
నిను వలచిన నన్ను విడిచి వెళ్లి పోయావ్..

మునుపెన్నడూ తెలియదు నాకు ఈ ఆవేదన...
ప్రేమంటే ప్రేమించటమే అనుకున్నాను..
ప్రేమించబడటం కూడా ఉంటుందని నన్ను వదిలి నాకు తెలిపావ్.
కన్నీటిని నాకు తోడుగా ఉంచి.. నీ జ్ఞాపకాల కోటలో నన్ను బంధించి వెళ్లిపోయావ్...

జ్ఞాపకాలతో....







బాధ నా మనసుది కాదు.. నా ఊపిరిది..
దానికేం తెలుసు.అది నిన్నెంతగా శ్వాసించిందో..

భాద నా మనసుది కాదు.. నా నమ్మకానిది..
దానికేం తెలుసు.. నా మూగ ప్రేమ నిన్నెంతగా నమ్మిందో..

బాధ నా మనసుది కాదు.. నా కనులది.
దానికేం తెలుసు.. నా కనులు నీకోసం ఎంతగా కన్నీరు కార్చాయో..

బాధ నా మనసుది కాదు.. నువ్వు విడిచి వెళ్ళిన ఈ నా ఒంటరితనానిది..
దానికేం తెలుసు..ఈ ఒంటరితనం నన్నెంతగా గుచ్చి గుచ్చి వేదిస్తుందో..

వెచ్చని నా కన్నీటికి మనసులేకున్నా..
నా మనసుని ద్రవింప చేసింది..
నువ్వు తోసి వెళ్ళిన నా ప్రేమని చూసి..

రూపం లేని నమ్మకమైనా..
నా మనసుని చలింప చేసింది.
నువ్వు నువ్వు విడిచి వెళ్ళిన చీకటిని చూసి.

మాటలు చెప్పలేని నా శ్వాస కుడా ..
నా మనసుని చలింప చేసింది..
నువ్వు బద్దలు చేసిన నా గుండెని చూసి........

నేను ఇంకా మరువలేదు..

  I LOVE YOU
       I LOVE YOU SO  MUCH...

ఈ మూడు మాటలు కేవలం.. నా ప్రేమని నీకు చెప్పటానికే కాదు..
నీ మీద నేను పెంచుకున్న ఆశలను చెప్పటానికి..
నీ మీద నేను పెట్టుకున్న నమ్మకాన్ని చెప్పటానికి..
నువ్వంటే ఎంత ఇష్టమో చెప్పటానికి.. నిన్ను నేను ఎంతగా ప్రేమించానో చెప్పటానికి..

ఈ లొవె యౌ $
ఈ లొవె యౌ సొ ముచ్..


సంస్ మోసుకొచ్చే నీ మాటలు వినాలనుంటుంది.. కానీ సంస్ రాదు
సెల్ ఫోన్ తీసుకొచ్చే నీ కబుర్లు పంచుకోవాలనుంటుంది.. కానీ నా రింగ్ టోన్ వినపడదు..
కాలం గడుస్తున్న కొద్దీ నీకు దగ్గరవ్వాలని ఉంటుంది..
కానీ ఎంత ధగ్గరౌతున్నా.. నీకు దూరంగా ఉన్నట్లు అనిపిస్తుంది..
వీటన్నింటిని నీకెలా చెప్పను.. నిన్నెలా ఒప్పించను.. నీ మనసుని నేనెలా కదిలించను ..

ఈ ళొవె యౌ $
ఈ లొవె యౌ సొ ముచ్..

ఈ మూడు మాటలు.. కేవలం నా ప్రేమని చెప్పటానికే కాదు..
నీకోసం నేను ఎంతగా ఎదురు చూస్తున్నానో చెప్పటానికి..
నువ్వు చెప్పే మాటలు నాకెంత ఆనందం ఇస్తాయో చెప్పటానికి..
నీ కోసం ఎదురు చూసే ప్రతి నిమిషం.. నేనెంతగా వేదన చెందుతానో చెప్పటానికి..

ఈ ళొవె యౌ $
ఈ లొవె యౌ సొ ముచ్..

నాకు తెలిసిన ఈ మూడు మాటలకు.. ఈ అర్ధమే తెలుసు..
జీవితాంతం నిన్ను ప్రేమగా ప్రేమిస్తానని చెప్పటం మాత్రమే తెలుసు..

కాని ఒక్కటి నిజం ఆరాధన..

నా ఊపిరి ఆగిపోయే వరకు.. నిన్ను ప్రేమిస్తాను!
నా ప్రాణం నిలిచి ఉన్నంత వరకు.. నిన్ను ప్రేమిస్తాను!!
నా కనులు ఈ లోకాన్ని చూసినంత వరకు.. నిన్ను ప్రేమిస్తాను!!!

ఈ ళొవె Yఔ $
ఈ ళొవె Yఔ శొ ంఉచ్..
నీకోసం ఎదురు చూసే నాకు.. నీ తోడు దొరుకుతుంది కదూ!!
నేను వేసే ప్రతి అడుగుకి.. నీ అడుగుల తోడు ఉంటుంది కదూ!!!

ఈ ళొవె Yఔ $
ఈ ళొవె Yఔ శొ ంఉచ్..


నీ కోసం ఎదురు చూస్తూ..
ప్రేమతో..








నా ఊపిరి ఇంతటితో ఆగి పోనీ.. నీ జ్ఞాపకాల బాధతోనే గతించి పోనీ..
మరువ లేని ఈ జ్ఞాపకాల ముసుగులో ఏడ్చే కన్నా.. ఈ ఊపిరి ఇంతటితో ఆగిపోనీ..
దహించి వేసే ఈ కన్నీటి వేడి.. ఇంతటితో చల్లారి పోనీ..
కాలం చేసిన ఈ గాయం.. కాలం ఒడిలోనే అంతమై పోనీ..

పోనీ.. నీ ఊసుల సుడిగుండంలో చిక్కిన నేను.. ఎవ్వరికీ అందకుండా పోనీ..
నీ ఊసులు లేని మరేదైనా చోటుకి.. నన్ను వెతుక్కుంటూ పోనీ..
నీ చేతుల తోడు కోరిన ఈ ఒంటరి తనాన్ని.. ఒంటరిగానే పోనీ..
మాటలు చెప్పాలనుకున్న నా మౌనాన్ని.. మౌనం గా పోనీ..

పోనీ.. ఈ వెలుగులో నను కలిసి పోనీ..
ఆ చీకటిలో నన్ను ఇమిడి పోనీ..
ఈ నేలలో.. నన్ను నిదుర పోనీ..

మునుపెన్నడూ లేని ఈ బాధ.. ఇక నైనా నను వదిలి పోనీ..
ఈ జన్మకి అందని నీ స్నేహం.. మరుజన్మకైనా వస్తుందని అనుకుంటూ పోనీ..,

పోనీ.. నా బాధని ఆస్వాదిస్తూ.. ఈ రోదనని అనుభవిస్తూ..
నీ ప్రేమని కలవరిస్తూ..
ఓ ఏకాంతంలోకి .......
నన్ను ఒం'టరిగా పోనీ..
చాలా బాధతో.. పోనీ..
నీ జ్ఞాపకాలకు తుది వీడ్కోలు పలుకుతూ.. ఇకనైనా.. నన్ను పోనీ.. దూరంగా వెళ్లి పోనీ.. వెళ్లి పోనీ..






నువ్వు చెప్పినట్లు నిన్ను వదిలి వెళ్ళాలనే అనుకున్నాను..
కాని నా వల్ల కాదు..అలా ఉండటం నా వల్ల కానే కాదు..

నువ్వు పంచిన జ్ఞాపకాలను వదిలి వెళ్ళటం నా వల్ల కాదు.
నువ్వు పంచిన ప్రేమని తిరిగి ఇవ్వటం నా వల్ల కాదు..
నీతో పెనవేసుకున్నఈ బంధాన్ని తెంచుకోవటం.. నా వల్ల కానే కాదు..

నన్ను వదిలి వెళ్ళ మనకు.. నీ దారికి నేను అడ్డు కాను..
నీడలా నీ వెంట నడుస్తాను.. మౌనంగా నీ దారిలో నడుస్తాను..
నీ చిరు నవ్వులో ఆనందాన్నై ఉంటాను..
నీ కన్నీటిలో బాధలా కరిగి పోతాను..
నీ ఆశయానికి సంకల్పంలా తోడు ఉంటాను..

కలలోనైనా.. నన్ను విడిచి వెళ్ళ మనకు..
నీ శ్వాసలో ఊపిరి పోసుకుంటున్న నన్ను.. నిన్ను విడిచి వెళ్ళ మనకు..
నా వాళ్ళ కాదు.






నిన్ను వెతికే కనులకు తెలుసు ..
నీకోసం ఎదురు చూస్తూ.. ఎంతగా మధన పడ్డాయో..

నిను వెంటాడే పాదాలకు తెలుసు..
నీ అడుగుల స్నేహం కోసం ఎంతగా పరితపించాయో..

నీ చిరునవ్వుల అందంలో చిక్కుకున్న నా వయసుకు తెలుసు..
ఆ చెరగని అందం నన్నెంతగా దహించి వేస్తుందో..

నీ తీయని ప్రేమ కోసం ఎదురు చూసే నాకు మాత్రమే తెలుసు..
తీయని నీ పిలుపులో ఉండే ఆనందం ఎంతో.. నువ్వు విసిరిన ఈ మౌనంలో ఉండే భారం ఎంతో..

మాటైనా పలకలేని నీకేమి తెలుసు...
మాటలు చెప్పాలనుకునే నా మనసు పడే బాధేంటో..
ఏకాంతంలో నీ జ్ఞాపకాలు పెట్టే వేదన ఎంతో..

తెలియదు.. ఈ బాధేంటో నాకూ తెలియదు..
కాని వద్ధకున్న ప్రతీసారి.. నీకోసం ఎదురు చూడటం మాత్రం తెలుసు..
నీ ప్రేమ దక్కుతుందనే ఆశతో జీవించటం తెలుసు..
చివరి వరకు.. నిన్ను ప్రేమించటం మాత్రమే తెలుసు..





నిదురలో నువ్వే గుర్తొస్తావ్..
మెలకువలో నువ్వే గుర్తొస్తావ్..
ప్రతి పనిలోనూ నువ్వే గుర్తొస్తావ్..

ప్రతి మాటలో.. ప్రతి పాటలో.. నా ప్రతి ఆలోచనలో ..నువ్వే గుర్తొస్తావ్..
నిన్ను మరువాలనుకున్న ప్రతిసారీ.. ఆ ఆలోచనలోనూ.. నువ్వే గుర్తొస్తావ్.
మరి నిన్నెలా మరువను???
నిన్నెలా మరువను??






మౌనంగా వెళుతున్నా..


కనులకేం తెలుసు నేస్తం.. కన్నీటి బాధ..
వాటికి దూరం చేసుకోవటం మాత్రమే తెలుసు..

కన్నీటిని అడిగి చూడు.. ఉప్పొంగిన వాటి బాధని తడిమి చూడు..
ఆ కనులను విడువటానికి.. అవి ఎంతగా పరితపించాయో చెప్పుకుంటాయ్.
ఆ కనులను తిరిగి చేరలేమని.. అవి ఎంతగా విలపించాయో చెప్పుకుంటాయ్.
తీరమెచటో తెలియ లేక.. గమ్యమేమిటో పోల్చుకోలేక..
గుప్పెడంత బాధతో నేలరాలి వెళుతున్నాయ్..
తిరిగి చేరలేమని తెలిసి .. మౌనంగా నింగికెగసి పోతున్నాయ్.

పాపం.. ఏం చేస్తాయిలే.. వాటికి మాత్రం ఇంకెవరు తెలుసు..
అవి కోరుకునే ఆ కనులు తప్ప.. ఆ కనులతో ఉన్న స్నేహం తప్ప..
బాధని పంచుకున్నా.. బంధం పెంచుకున్నా ఆ కనులతోనే కదా..
కాదంటే బ్రతక లేవు.. కనుపాపలో ఇమడ లేవు.
మౌనంగా దూరమై పోతాయ్.. మౌనంగా ఆవిరై పోతాయ్.. మౌనంగా కను వీడి పోతాయ్..
మౌ..నంగా.. కను వీడి పోతాయ్!!!







నువ్వు లేని వెన్నెల వేసవిలా వేడెక్కుతుంది..
నిను చూడని సందెవేళ వెలుగయినా చీకటవుతుంది..

మబ్బులు కమ్మిన ఈ వేళలో..
చల్లని గాలుల నిశ్శబ్దంలో..
మంచు తెరల వసంతంలో..

నీ పిలుపు వినపడక..
నీ మోము కనపడక..
నీ స్పర్శ అనుభవింపక..

ఆకులా నేల రాలుతున్నాను..
నువ్వు వస్తావనే ఆశతో.. కొమ్మలా చిగురిస్తున్నాను.





నా కనుల కన్నీరు ఆవిరై పోయినా...
నా కలల సౌధాలు కను దాటి వెళ్ళిన...
నా మనసులో బాధ నిను మరువ చూసినా..

నిన్ను నేను ఇంకా మరువలేదు...
నీ జ్ఞాపకాలను ఇంకా మరువలేదు..
ఆనందం వచ్చిన ప్రతీసారి...
నువ్వు పంచుకుంటావనే జ్ఞాపకాన్ని...
నేను ఇంకా మరువలేదు..

ఇది మాతృభాషకు దక్కిన మహోన్నత గౌరవమెకాదు ...

ఇది మాతృభాషకు దక్కిన మహోన్నత గౌరవమెకాదు ...
ఆదికవి నన్నయకు ...
ఆముక్త మాల్యదకు...
అన్నమయ్య కీర్తనకు ....
జరిగిన అక్షరాభిషేకం .....
కవిబ్రహ్మ తిక్కనకు ...
కలవిన్యాసుడు పోతనకు ..
శ్రీనాధుడి సీస పద్యానికి .....
కాళ్ళు కడిగి చేసిన కనకాభిషేకం ....
తేనెలొలికే తెలుగు పదానికి ...
తెలిమంచు చేసిన పుష్పాభిషేకం ...
వేయి పడగలకు...క్రిష్ణపక్షానికి ...
వెన్నెల్లో ఆడుకున్న తిలకుడికి ...
జానపదాలకు ...జగమెరిగిన బుర్రకథకు ...
యక్షగానాలకు ...వీధి బోగాతాలకు ...
భారతావని తొడిగిన గండపెండేరం .....
గిడుగు రామమూర్తి కి ,గిజిగాడి కథలకు...
అందాల ''బొమ్మరిల్లుకు'' ,చక్కనయ్య ''చందమామకు'' ..
భేతాళ కథలకు ...భట్టి విక్రమార్కీయానికి ...
మహాకవి శ్రీ శ్రీ కి ..మహోన్నతుడు ఆరుద్రకు ...
సముద్రాలకు ...పెండ్యాలకు ...
వేటూరికి ...వెన్నలకంటికి ...
సిరివెన్నెలకు...చంద్రబోసుకు ....
సుద్దాలకు ...భాస్కర భట్లకు ...
వెరసి ఆంద్ర సాహిత్యానికీ దక్కిన ...
అరుదైన ఘనత ...

ప్రేమా ఎక్కడ నీచిరునామా... ??

ప్రేమలో నమ్మకంలేదు..

ఇప్పటి ప్రేమల్లో నిజాయితిలేదు ...

ప్రేమను ప్రేమగా ప్రేమించేవాళ్ళు తగ్గిపోయారు...

ఈ నాటి ప్రేమలుపెదవులతోనే మాటాళ్డుతున్నారు..

హ్రుదయం లేనివాల్లు ప్రేమిస్తున్నాంఅని బ్రమపడి ఎదుటివారిని మోసంచేస్తున్నారు..

వాళ్ళని వాళ్ళు మోసంచేసుకొంటూ ఎదుటివార్ని మోసం చేస్తున్నారు ..

 ప్రేమా ఎక్కడ నీచిరునామా... ??

మన కన్నీళ్ళే మనకు మరపురాని నేస్తాలు...

మనం ఎప్పుడూ ఒంటరి వాళ్లంకాదు దుక్కంలో , ఆనందంలో అందరికీ తోడుండేది ఆ కన్నీళ్ళే,
ఎందుకంటే నా కన్నీళ్లు నాకు తోడున్నాయి,నులలివెచ్చగా ఓదార్పుని ఇచ్చేవి ఆకన్నీళ్ళే
ఈ రోజే తెలుస్తోంది నాకు ,కన్నీళ్లు కూడా కమ్మగా ఉంటాయని ,
కన్నీళ్ళని మించిన చెలిమి లేదని,కన్నీళ్ళకేమీ సరిరావని.

సుఖాల్లోనే కాదు కష్టాలలో కూడా ,నేనున్నానంటూ ఆప్యాయం గా హత్తుకునే
కన్నీళ్లు ,నాకెప్పుడు దూరం కాకూడదు .కన్నీళ్ళన్నీ వచ్చిన ఆక్షనం మనస్సు ప్రశాతంగా ఉంటుంది

ఇది నేను కోల్పోతున్న ,నీ తీయని చెలిమి ఇస్తున్నకన్నీళ్ళు ఉప్పటి వరమేమో కదా .
లేక నా దురదృష్టం అని మాత్రం తొందరపడి డిసైడ్ కాకు ...అనేక ఆలోచనలతో వచ్చే ఆకన్నీళ్ళను ఆపకండి
కారే ఆకళ్ళీకు అడ్డు పడకండి...చివరివరకు మనకుతోడు నీడ అవే అనేవాస్తవాన్ని మరువకు
ఎవరు భాదపెట్టినా... ఆనందం ఎక్కువైనా నేనున్నానంటూ పలుకరించేవి ఆకన్నీళ్ళే కదా
కన్నీళ్ళు వచ్చేప్పుడు మరొకరు మీవద్ద లేకుండా ఓంటరిగా ఉండేందుకు ట్రై చేయండి..
లేదంటే కన్నీళ్ళు పెట్టుకొని మనస్సును ప్రశాతంగా చేసుకునే అవకాశాన్ని కోల్పోతాం
ఈ కన్నీళ్లపై ఇంకా ఏదో చెప్పాలని ఉంది కాని గతంతాలూక భాదలు గుర్తుకొస్తున్నాయి..
నాకన్నీళ్ళను ఎందుకు ఆపుకోవాలి అందుకే ఆ అవకాశాన్ని వదులుకోను..
ప్లీజ్..ప్లీజ్..ఒంటరిగా వదిలేయండి ఇప్పటికే అర్దం అయిందనుకుంటా

దాచుకోలేక....

దాచుకోలేక....
తెలియని ఆనందాలను పంచే నీ స్నేహపు హృదయం,
నా మదిలో చీకటిహృదయానికి ప్రేమను ప్రకాసింపజేసిన ఉదయం.

తెలియకుండానే నీ స్నేహంలో ప్రేమను ఆశ్వాదించడం మొదలుపెట్టను.
తెలియజేయలేక నీకు నా ప్రేమను, నా మనసులోనే మధనపడ్డాను.

గుండెలో నుండి జారే కన్నీళ్ళను నీ స్నేహపు ఆనందాభాష్పాలని ఇంకెన్నాళ్ళు చెప్పాలో,
పగిలిపోతున్న హృదయాన్ని అదిమిపెడుతూ పెదవిపై చిరునవ్వును ఇంకెన్నేళ్ళు పొందుపరచాలో.

నేస్తమా నీవే నా మనసులో నిండిన ప్రేమవని ఎలా తెలుపను.
స్నేహమా నీవే నా జీవిత సర్వస్వం అని ఎలా తెలియజేయను.

ప్రేమను తెలియజేసి స్నేహాన్ని వదులుకోలేక,
స్నేహమే అని మోసంచేస్తూ ప్రేమను దాచుకోలేక.
ప్రేమిస్తున్నానుఏమని చెప్పను ఎందుకు ప్రేమించవంటే,

నన్ను నేను చదువుకునే నా ఏకాంతాన్ని
నువ్వు సొంతం చేసున్నావనా!

ఏ అందాన్ని చూసినా కూడా ఆశ్వాదించలేనంతగా
నీ సౌందర్యంతో నా కనులను ఆక్రమించావనా!!

గడిచిపోతున్న కాలాన్ని, కనులలో దాచుకున్న స్వప్నాలని కూడ మర్చిపోయేంతగా
నా అలోచనలలో ఒదిగిపోయావనా!!!

ఒంటరితనపు పంజరంలో దాగిన మనసుకి స్వేచ్చనిచ్చి
ప్రేమ ప్రపంచాన్ని పరిచయం చేశావనా!!!!

ఒక్కమాటలో చెప్పలంటే-

"రేపటి మన జీవితాన్ని చూశాను నీ కళ్ళలో,దాచి వుంచిన నా ప్రేమను చదివను నీ మనసులొ".

అందుకే "నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను".మూగ మనసుతెలవారుఝామున నీ కనుల గుమ్మం ముందు నిల్చొని
నీకు చిరునవ్వుతొ శుభోదయం తెలుపాలని.

నీవు నడిచే ప్రతిదారిలో నీ పాదాలు కందకుండా
నీకు పూలమార్గం వెయ్యాలని.

నీవు పొందే ప్రతి ఆనందంలో,
నీ చిరునవ్వునై నీ అధరాలపై నిలవాలని.

ఆలోచనలతో అలసిపోయిన నీ మనసుకి,
ఏకాంతంలో నేను జ్ఞాపకం కావాలని.

నా ఆలోచనలు మొదలైన మరుక్షణం,
నీ కనుపాపల నుండి జారే కన్నీరు నవ్వాలని.

అలసిపోయి నిదురించు వేళ,
నీకు ఆనందాలను అందించే కలగా మారాలని.

కనులనిండా కన్నీళ్ళతో,కలల నిండా ఆశలతో ఎదురుచూస్తున్నా,
కనీసం రేపైనా నా యీ భావాలని నీకు తెలుపాలని.మన్నించు ప్రియ


ముసుగుకప్పిన నీ మాటాల తెరచాటున,
బయటపడలేక బంధించబడ్డ భావం ప్రేమ కాదా?

తడి ఆరని నీ కనుపాపల మాటున,
మసకబారిన నా రూపం దాచుంచడం ప్రేమ కాదా?

ప్రేమలేదని చెప్పే నీ మాటలతో,
నీ పెదవి ఒణుకు ప్రేమ కాదా?

గెలవలేమని తెలిసి నీ గుండెదాటని,
కలువలేమని తెలిసి నా మనసు చేరని అనురాగం ప్రేమ కాదా?

తలిదండ్రులు మన ప్రేమకు కంచెలు వేస్తుంటే...

అది దాటిరాలేక దుఖంలో నీవు,
నిను చేరుకోలేక చేతకాని వాడిలా నేను......

జీవితాంతం ప్రేమలేని ప్రాణులుగా బ్రతికేద్దాం....
ఒంటరిని
ఏం మాయ చేసేవే నా గుండెకి,
నను వీడి చేరింది నీ గూటికి.

ఏం సోగసు చూపేవే నా కంటికి,
జగమంత నిను చూపింది నా చూపుకి.

ఏం మంత్రం వేశవే నా పెదవికి,
నీ పేరు తపిస్తుంది ప్రతి ఘడియకు.

ఏం ప్రేమ నిచ్చావే నా మనసుకి,
గతమంత తొలిచింది ఆ బరువుకి.

ఏం విరహం పంచావే నా ప్రేమకి,
నను ఒంటరిని చేసింది లోకానికి.

జీవితం సప్తస్వరాల సమ్మేళనం

జీవితం సప్తస్వరాల సమ్మేళనం
షడ్రుచుల మృష్టాన్న భోజనం
ఒక్కోసారి అది పెద్ద చదరంగం
నవ్వుతూ ఆస్వాదిస్తే నిత్యనూతనం
యవ్వనమైన,వృద్దాప్యమైన
దేవుడాడే వైకుంఠపాళీ మన జీవిత గమనం





మనిషిని అని మాత్రమే గురుతుచేసే ఈ లోకం లో .. ఎవరిని నేను ?
మనసు వుందని వుహించు కున్నాను ...అది స్నేహానికి స్పందిస్తుందని తలచాను ...
మనిషి లో స్నేహాన్ని చూసాను అని అనుకున్నాను ....అది కేవలం ఒ ఆట అని వుహించలేక పోయాను ...
మనసుని పరీక్షించే ఈ లోకాన్ని మరిచి స్నేహ హస్తాన్ని అందుకున్ననని ఆనందించాను ...
మోసాన్ని చూసాను ...మనసుని చంపుకున్నాను ....మౌనంగా మిగిలను ....దూరం గా వెళుతున్నాను




నా కన్నుల వెనుక స్వప్నం నీవ్వు
నా మాటల వెనుక మౌనం నీవ్వు
నా శ్వాసల వెనుక స్పందన నీవ్వు
నా విజయం వెనుక శ్రమ వి నీవ్వు
నా భాధల వెనుక కన్నీరు నీవ్వు
నా గమ్యం వెనుక పయనం నీవ్వు
నా రేపటి వెనుక నిన్నటివి నీవ్వు
ఇలా
నేనుగా కనిపించే ప్రతి విషయం లో కనిపించని తోడువి నీవ్వు





నీతొ పరిచయం
నీ జ్ఞాపకాలు చాలు,,,,,,,,
నీ జ్ఞాపకలు చాలు నా జీవితానికి,
నీతొ గడిపిన క్షణాలు చాలు నా జన్మకి,
నీ ఊసులు చాలు నా ఊపిరికి,
నీ నవ్వులు చాలు నా ఆనందానికి,
నీ మాటలు చాలు నా చిన్ని గుండె పొంగిపొవటానికి,
నీ చూపు చాలు నా కంటిపాపలకి,
చిన్నప్పుడు ఎన్నొ అడుగులు నేర్పిన నాన్న ప్రేమని కూడా మించిపొయెలా చేశవు నీ ఏడడుగులతొ,
పాలుపట్టిన తల్లిప్రేమను గుర్తుచేశవు, నీ తీపి ప్రేమతొ,
తల్లితండ్రులని తలపించేలా వున్న నీ ప్రేమకన్నా నాకు ఏం కావాలి ఈ జీవితానికి.





నీ ప్రయత్నం నువ్వు చేయి. ఫలితం గురించి ఎక్కువగా ఆలోంచించకు. ఎందుకంటే అది
మంచైనా సరే, చెడైనా సరే తప్పకుండా వస్తుంది. ఓడితే మళ్ళీ ప్రయత్నం చేయాలి.
లేకపోతే పతనం తప్పదు




దీపావలి అంటే స్వాతంత్ర్యపు వెలుగు. ఆ వెలుగు నిరంకుశత్వం నుంచి, మానవుల
మధ్య కల్పించిన కృత్రిమ విభజన నుంచి లభించే స్వాతంత్ర్యం - స్వామి
వివేకానంద.



మన ఆలోచనలే మనం ఏమిటి అనేది రూపొందిస్తాయి. అందువల్ల మొదట ఆలోచనలు సవ్యంగా ఉండేలా చూసుకోవాలి - స్వామి వివేకానంద.




మానవత్వంపై నమ్మకం కోల్పోకూడదు. సముద్రంలోని కొన్ని చుక్కల్లో కాలుష్యం
చేరినంత మాత్రాన సముద్రమంతా కలుషితం కాదు. మానవత్వం కూడా ఒక సముద్రం వంటిది
- మహాత్మా గాంధీ.




అస్తమానం ఎదుటివారిని అంచనా వేయటంలోనే మునిగి తేలితే.. ఎవరితోనూ ఎన్నటికి స్నేహం చేయలేము - మధర్ థెరిస్సా

పద పదమని తరిమెను హృదయం..

పద పదమని తరిమెను హృదయం..
ప్రియ తలుపులు తెరచిన సమయం...
పద నిసమని పలికెను రాగం..
సరి గమలుగ పెరిగెను వేగం...
తడబడుతున్నది పాదం వింతగా..
కలబడుతున్నది కాలం కవ్వింతగా...
త్వరపడుతున్నది పయనం పలకరించగా..
ఎగబడుతున్నది నయనం పులకరించగా...

ఒక అందమైన అమ్మాయి చూడగానే .......

ఒక అందమైన అమ్మాయి చూడగానే "బెట్టు" చేయాలి ........
"కొండపల్లి బొమ్మకు ప్రాణం పోసినట్లు వుండాలి" ....
"పొడవాటి కురులు..వుండాలి"..
నాకు నేను ఇంటరెస్టింగ్ గా "ఆమెను" పరిచయం చేసుకోవాలి.
"ఆమె" మాటలా లో "ఉగాది" రుచులు తెలియాలి..
"ఆమె" లో చిలిపితన్నం మనస్సుకు హత్తుకు పోయేలా వుండాలి...
"ఆమె" పెదవుల పై చిరునవ్వు ఎప్పుడు నర్తిస్తూ వుండాలి..
"ఆమె" చిరునవ్వు హరివిల్లు ఇచ్చే ఆనందం ఇవ్వాలి...
"ఆమె" కళ్ళల్లోకి చూస్తున్నపుడు, నా కన్ను రెప్ప వాలిన నా హృదయం మాత్రం "ఆమె" చూస్తూ వుండిపోవాలి,,అంటే "ఆమె"కళ్ళల్లో" తెలియని పవర్ ఏదో వుండాలి....
"ఆమె" కలిసిన మొదటి సరి నుంచి ప్రతీ రోజు ఒక వసంతం లా వుండాలి....
రోజు కు ఒక్కసరైనా "ఆమె" ను కలవాలి...
కలిసిన ప్రతి సరి ఒక కొత్త లోకంలో విహరిసితున్నట్టుగా అనుబుతి కలగాలి....
"ఆమె" కు కోపం వస్తే చిన్న పిల్లలు మారం చేస్తున్నాటుగా వుండాలి,నేను బుజ్జగించే విధంగా....
"ఆమె" చూపించే జాలి "చందమామ"వెన్నల వుండాలి...

"భగవంతుడు కుదిర్చేది రక్త సంబంధం"

"భగవంతుడు కుదిర్చేది రక్త సంబంధం"
"తలిదండ్రులు కుదిర్చేది వివాహ బంధం" కాని
"మనమంతట మనం కుదుర్చుకునేది జన్మ జన్మల బంధం స్నేహ బంధం"

"భగవంతుడు మన నుంచి ఆశించేది కానుకలు"
"తల్లిదండ్రులు మన నుంచి ఆశించేది వేడుకలు" కాని
"ఏమి ఆశించకుండ నిరంతరం మన గురించి కలలు కనేది మాత్రం స్నేహితులు"

నా దృస్థిలో
"స్వసుఖం గురించి ఆలోచించేది స్వార్ధం "
"పరుల సుఖం గురించి ఆలోచించేది స్నేహం"
"అలాంటి స్నేహం ఒకరితో ఐన చేస్తేనే జీవితానికి అర్ధం" కాని
"నాకు లబించే వారందరు అలాంటి వారే కావటం నా పూర్వ జన్మ సుకృతం

ఇవి కూడ బాగున్నాయి

ఉప్పెనై వస్తావు ఊహలకేమీ మిగల్చక ఊడ్చుకెళతావు
అంతటా నీవే ఆవహిస్తావు ఆసాంతం ఆక్రమిస్తావు
గుర్తుకు వచ్చినప్పుడల్లా గుండెను గాయపరచి వెళుతుంటావు

అయినా నా పిచ్చి గానీ...
నీవు లేనిదెప్పుడనీ నా ఊహల్లో!?
వెలుపల వెలుగై కనిపించేదీ నువ్వే
అంతరాన ఆరని మంటైనదీ నువ్వే!
అంతగా ఆక్రమించావు నన్ను

అయినా అమాయకంగా అనుకుంటాను...
నిన్ను నా గుండె గదిలో బంధించేశానని...
ఇక బయటకు రాలేవని...
నా ఊహలకు అడ్డు రావని...

ఈ కుల మతాల కుట్రకు బలియై పోయాను
చుట్టూ ఉన్న ప్రపంచానికి భయపడి
పిరికి వాడిలా మిగిలిపోయాను నీదృష్టిలో...

పిచ్చి వాడినే కదా మరి..!?
నీ ప్రేమను అందుకో లేక పోయిన కుల పిచ్చివాడిని

అయినా ఏ మంత్రం వేశావో తెలియదు
నా మది తలపుల తలుపులు ఛేదించుకు వచ్చినప్పుడల్లా
నీ ఊహలు ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తాయి
ఉవ్వెత్తున ఎగసే అలలై కల్లోలం సృష్టిస్తాయి

లోకం దృష్టిలో నిన్ను కాదనుకున్నా
నా వరకు నెటికీ నీతోనే ఉంటున్నా
బహుశా అందుకేనెమో!?
ఎవ్వరికీ అందంకుండా నాలోనేనే ఒంటరిగా మిగిలిపోతున్నా

కులం గొప్పదా? ప్రేమ గొప్పదా? అన్న చిన్న ఆలోచనవచ్చి అది ఆవేశమై ఏదో రాశేశా..







అరుణుడు అస్తమించేది
వెన్నెల వెలుగును చూపడానికే.....

కడలి ఆవిరైనది తిరిగి
చిరుజల్లై కురవటానికే....

రాలే ఆకులు చెబుతున్నవి
వసంతమై మరలి వస్తామని....

పరుగిడు కాలం తెలుపుతున్నది
మరచిన మానవత్వాన్ని మరల ఆశ్రయిస్తావని....

ఇవి అన్నీ అస్తమయంతో ఆగిపోవు
నవ నవోన్మేషమై ఉదయించే వరకూ ఊరుకోవు ...

గతించిన వన్నీ పునరాగతమౌతున్నవి

పడిన చోటే ఆపకు నీపరుగు
లేచి నడిచావంటే ఉండరు నీసాటి ఇంకెవరూ

అని మరోమారు మనకు తెలుపుతున్నవి .







మనిషిని అని మాత్రమే గురుతుచేసే ఈ లోకం లో ..
ఎవరిని నేను ?
మనసు వుందని వుహించు కున్నాను...
అది స్నేహానికి స్పందిస్తుందని తలచాను ...
మనిషి లో స్నేహాన్ని చూసాను అని అనుకున్నాను....
అది కేవలం ఒ ఆట అని వుహించలేక పోయాను ...
మనసుని పరీక్షించే ఈ లోకాన్ని మరిచి స్నేహ హస్తాన్ని అందుకున్ననని ఆనందించాను ...
మోసాన్ని చూసాను...
మనసుని చంపుకున్నాను....
మౌనంగా మిగిలను...
దూరం గా వెళుతున్నాను

నీ కోసం ఎదిరి చూస్తూ ఉంటాను ...
నువ్వు రావని తెలిసిన....
నిన్ను చూస్తూనే ఉంటాను ..
నువ్వు నా ఎదుట లేకున్నా ..
నీ గురించి ఆలోచిస్తూనే ఉంటాను ..
నీకు నేను గుర్తుకురాకున్న ...
నిన్ను నా మనసులో కొలువు0చుతాను..
నా హ్రూధయాన్ని నివు గాయపరిచినా ....
నిన్ను ప్రేమిస్తూనే ఉంటాను....
నీవు నన్ను విడిపోయిన ......
నీ అనుకునే నేను..




నీ కై తపనలో  వెదుకులాటలో
ఎక్కడో నన్ను నేను పారేసుకున్నాను
జీవితాన్ని చే జార్చుకున్నాను
ఇప్పుడు అంత శూన్యం
నాకు నేను మిగలకుండా ఎందుకిలా.....?
ఒక్క నీ కోసం చాల పోగుట్టుకున్న
నాకు ఎందుకింత ఆశ....?
నీ కన్నుల వెలుగులతో నా జీవితాన్ని నింపుకోవాలని
నా కనుఉల లోగిలిలో నిన్ను బందిచాలాని






మనసు లో వున్న భాద............
నిన్ను వదిలేక్షణం నాకు అర్థం కాలేదు
ఏమి జరుగుతోంది మరుక్షణం అని.
ఏముందిలే పక్కన ఉండదనే భాద తప్ప
నాలోనే వుంది గా అన్న ఊహతో బ్రతికేద్దామనుకున్న.
కానీ అప్పుడు తెలియలేదునాకు..
బ్రతకడానికి ఊహా వుంటే చాలదు..
ఊపిరి వుండాలి ఆ ఊపిరినే వదిలేస్తున్నఅని.
ఒక్కసారి జారవిడిచాక పొందటానికి
నువ్వేమి ఒక వస్తువు కాదు మరి నిన్నుపొందాలంటే?
నా ప్రాణాలని వదిలేయటం తప్ప ఏమి చేయగలను.....




ప్రేమ చూడడానికి రెండక్షరాలే కానీ ఈ మానవ మనుగడనే శాసించే ఆయుధం ప్రేమ...
అమ్మ పేగు బంధాన్నిరుచి చూసి కళ్ళుతెరవడం తో మొదలైన ఈ ప్రయాణం
ప్రేమ అనే ఒకే ఒక్క తియ్యని ఆలోచనలో సాగిపోతుంది.....
అమ్మ పెట్టె ముద్దలో ప్రేమ
నాన్న కొట్టే దెబ్బలోను ప్రేమ.
ఇలా మొదలైన ఈ జీవితం లో
అదే ప్రేమ అనే ఆలోచనవల్ల వచ్చే నరకం అనే బాధ ఎలావుంటుందో నీకు తెలుసా?
మగువ / మగవాడు అనే రూపంలో వుంటుంది.
అమ్మ నాన్న ప్రేమ లో వున్నంత సంతోషం
నువ్వు నేను ప్రేమ లో వుండవు...
మగువ / మగవాడును ప్రేమిచడం తప్పు కాదు కానీ
ఆ అతని /ఆమె  కోసమే ఈ జీవితం అన్నంత గా ప్రేమించడం తప్పు.
ఆ భ్రమ లో పడి తనువుని సైతం చాలించడానికి సిద్దపడే ఓమగువ/మగవాడు ...నీకో విషయం తెలుసా!
నువ్వు జీవించే ఈ జీవితం నీది కాదు రా..
రక్తం పంచిన అమ్మది రక్తం ధారపోసి పెంచిన నాన్నది..
అలాంటప్పుడు వాళ్ళ ఊపిరిని తీసే హక్కు నీకెవరిచ్చారు ..
అమ్మ నాన్న కు నువ్వే ఊపిరి నీ ఊపిరి ఆగితే నీకంటే ముందు పోయేది వారి ప్రాణమే....తెలుసుకో...






నీ మనసు లో మాట........
మనసు లో మాట కాదది గుండెలో రగిలే జ్వాలది..
ఆ జ్వాలంత ఒక్క సారిగా వెల్లువైన క్షణాన
నువ్వడిగిన ప్రశ్నకు నా దగ్గర సమాధానమే లేదే...
నేను లేకుండా నువ్వెలా బ్రతక గలుగుతున్నావు అని అడిగితే
నా లో వున్న నీ ప్రేమ బ్రతికిస్తుంది అని చెప్పగలను.
ప్రేమ వుంటే చాల నేను ఉండక్కర్లేద అని అడిగితే
నా లోనే నా తోనే నువ్వెప్పుడు ఉంటావన్న నమ్మకం చాలాని చెప్పగలను.
అదే నువ్వు, నువ్వు కంట నీరు పెడితే అమ్మనైన మరిచి నీతో నే నడిచొచ్చే దానిని కదా రా
ఎందుకు నన్నిలా వదిలేసావు అని అడిగిన క్షణాన, నా నోట మాటే కాదు నా గుండె చప్పుడే ఆగిపోయిందే.






నిన్ను చుసిన నా మది పలికిన మాటలు.....
నిన్ను చూసిన క్షణం చుట్టూ శూన్యం , ఒక్క నీ అందాల మోము తప్ప.
నీ ఫై ప్రేమ పుట్టాక జగమంతా శూన్యం , ఒక్క నువ్వు అనే ఆలోచన తప్ప.
నీ వైపు అడుగులు వేసాక నేనే శూన్యం , ఒక్క నాలో వున్న నువ్వు తప్ప.
నిన్ను తలచిన ప్రతిక్షణం నా మనసంతా శూన్యం ,ఒక్క నీ మీద వున్న ప్రేమ తప్ప.
నీ ఫై నా ఈ ప్రేమను చెప్పాలని వుంది కానీ నువ్వు కాదంటే?
ఆ ఆలోచనే నా ఊపిరిని శాసిస్తుందే.
అలా అని నిన్ను వదిలి వెళ్ళే ధైర్యం నాకు లేదు..
అందుకే నీ నీడై నీ వెంటే వుంటూ నీ ప్రేమను గెలవాలని.......
ఈ జన్మకైనా కాకున్నా, మరుజన్మకైనా కాకున్నా, ఏనాటికైనా నీతో నే జీవించాలని తపనపడే నీ ప్రేమికురాలు






ఈ జీవితం లో ఎన్నో పేజీలు ,ఆ పేజీల్లో ఎన్నో కొట్టివేతలు, కొన్నే ఆణిముత్యాలు..
అలా కొన్నే ఆణిముత్యాల కోసం ఎన్ని భరించాలి ఎంత వేచి చూడాలి..
ఎంత కాలమైన వేచి చూడటానికి నేను సిద్ధం ....
కాని అలా వేచి చూడటం లో నాలో భయం అనే భావన రాకూడదు...అలా అని
రాబోయే ఆణిముత్యం కోసం సంతోషం గా ఎదురుచూడాలి అనే అత్యాశ లేదు..
కాని ...ఆ ఆణిముత్యం నా పేజీల్లో చేరిన చేరకపోయినా .....
నా జీవితాన్ని నేనే చాలించాలి అనే భావన కలిగించే భయం అనే ఆయుధం మాత్రం ..
నా జీవితం లో రాకుండా వుంటుంది అనే నమ్మకాన్ని ఇవ్వగలరా..
ఇవ్వ లేరు..ఖచ్చితంగా ఇవ్వలేరు...అలాంటప్పుడు..
చస్తూ బ్రతకలేక బ్రతికే ఈ జీవితం నీకు నాకు అవసరమా...
ఇన్ని తెలిసి చేసేదేముంది వాడు అదే ఆటలో, బొమ్మలా ఆడటం తప్పా....
కాని ఒక్కటి వాడు ఎంత ఆడిన ఆడించిన , భయం అనే వాడి ఆయుధాన్ని నీ దగ్గరకి రానివ్వకు నేస్తం.....
భయం అనే పదం లేని జీవితం కోసం ఎదురు చూస్తున్న మీ స్నేహితుడు....

నీ నవ్వుల వెల్లువ చూసే
నా హ్రుదయం స్పందిస్తుంది
నీ అడుగుల సవ్వడి తోటె
నా ప్రాణం స్వాసిస్తుంది
నీ చల్లని చూపులు తాకే
నా పెదవులు వికసిస్తొంది
నీ మాటల మధురిమ తోటే
నా అణువణువూ పులకిస్తొంద
వీటన్నిటికి దూరంగా నేను
ఊహించటమే చాలా కష్టం
నా కన్నీటికి పని కల్పించే
అవివర్ణ ప్రాణ సంకటం





నేను నేనుగా లేని నాలో నిలిచిన నీతో
నా లో నీ లా నేను కూడా నీలొ ఉన్నానా అని అడిగితే
మౌనమే నీ సమాధానమైతే
మౌనం అర్ధంగీకారమనుకునేనా
అసలు అర్ధవంతమైన అభిప్రాయమేదీ లేదనుకునేనా!

ఎటు చూసినా నీవే కనిపిస్తున్నా
 నీ చెంత లేదనే భాధ ఎందుకని
నా మనస్సు ని ప్రశ్నిస్తే
ఎంతైనా అది ఊహేగాఅని తిరిగి ప్రశ్నిస్తే
నీ సమాధానం కోసం ఎదురుచుస్తున్నాను
కోటి వరాల ఆ సంతోషం కోసం నిరీక్షిస్తున్నాను




నిన్ను చూసినప్పుడు తప్ప
నా కన్నులు చూసేది శూన్యం
 నువ్వు విన్నప్పుడు తప్ప
నా పెదవి పలికేది మౌనం

నీ మాట మధురిమ తప్ప
నా చెవిని చేరేది నిశబ్ధం


నీ చల్లని చూపే తప్ప
నను తడమదు ఏ స్పర్శ

నీ పెదవికి చిరునవ్వు తప్ప
నా మనస్సు కు లేదానందం

నువ్వుండే ప్రాంతం తప్ప
నాకేదీ వేరే స్వర్గం…




ఏవరు నువ్వు

స్వప్నం లో కనిపించి నిదురలేపినావు
నవ వసంత కోకిలవా

సంవత్సరం వరకు వేచిచూడాలేమో
పున్నమి వెన్నల జాబిలివా

పక్షం రోజుల వరకు రావేమో
అందమైన సంధ్యాసమయానివా

పన్నెండు గంటలు గడపాలెమో
మిరుమిట్లు గొలిపే మెరుపువా

క్షణ కాలమే కనిపిస్తావేమో
ఎండమావి లోని నీరువా

ఎప్పటికీ కనిపించవేమో






మోయలేని ఈ మాయ హాయిని
కనుల క్రింద కలల వాకిలిలో
బంధించాలని కనులు మూస్తే
మూసుకుంది కనురెప్పలే కాని
విచ్చుకుంది నా హ్రుదయ నేత్రం
ఇంద్రధనస్సు రంగులలో
వర్తమానం భవిష్యత్తు
కలగలిపి కనిపించే క్షణం
చిరుధరహాసానికి కారణం
తర్కించలేని తరుణం
చిలిపి ఊహలకు బంధనం
వేయలేని నిస్సహాయం
మౌనంలో మాటలు వినిపించే వైనం
మాటలలో అమృత భాండాగారం
శూన్యం లో వెన్నెల సాక్షాత్కారం
వివాహ సుముహూర్తానికి ముందు
వివాహ నిశ్చయానికి తరువాత
అనుభవించే అనుక్షణం ప్రీతిప్రాయం
అద్భుతం అమోఘం అనన్యం అసామాన్యం
అవివర్ణం అనిర్వచనీయం అసాధారణం
నిర్వ్యక్తం నిగూఢం నిత్యనూతనం
ఆ సుందర సుమధుర క్షణం

నిజమయిన ప్రేమ ఆకాశానిదే అని...

నా ఈ గుప్పెడు గుండె లో సముద్రమంత ప్రేమ
అందులో ప్రతీ భిందువు ప్రేమే
ఆకాశం ఆశగా చూస్తుంది నా ప్రేమ కావాలంటు
కాని ఆకాశం అందదే , ఎలా ఇవ్వాలి నా ప్రేమను
గుప్పెడు గుండెను కాస్త కరిగించాను
సముద్రమంత ప్రేమ లో ఒక్క బిందువు భాష్పం అయింది
అకాశాన్ని అందుకుంది
ఆకాశం ఆనందంతో ఉక్కిరి బిక్కిరి అయింది
ఇంకాస్త ప్రేమ కావాలంది
ఆకాశం ఆనందం చూసిన నేను
నా గుండెను ఇంకాస్త కరిగించాను
మరింత ప్రేమను అందించాను
అకాశం ఇంకాస్త ఆనంద పడింది
అల అలా నా సముద్రమంత ప్రేమని మొత్తం ఇచ్చేసాను
ఇక నాకెం మిగిలింది ఇక అన్న బాధతో
నా గుండె వైపు చూసాను
అద్భుతం, ఆశ్చర్యం
ఇంకాస్త పెద్ద సముద్రమంత ప్రేమ నాలొ ఉంది
అప్పుడు అర్ధం అయింది
నేను ప్రతీసారి ఇచ్చిన కొంత ప్రేమకి
ఆకాశం మరింత ప్రేమ వర్షం రూపంలో ఇచ్చింది అని
నిజమయిన ప్రేమ ఆకాశానిదే అని

Amma Muddu

సామాన్యుడుకి ఎప్పుడు అందేనో...

ఆకలితో అక్షరాలను ఏరుకుంటున్న పేదోళ్ళ్లు ఒక వైపు
విలాసాలకే అక్షరాలు చదువుతున్న వారు కొందరు...
అక్షరం విజ్ణానికి ప్రతి రూపం..
అక్షరం సమసమాజానికి, సామ్యవాదనికి ప్రతి రూపం
ఎప్పుడు ఈ సమాజం ప్రగతి వైపు నడిచేనో..
కులం, మతం, డబ్బు నీడల నుంచి
ఈ సమాజం ఎప్పుడు బయట పడుతుందో...
కుళ్ళు, కుతంత్రాల నడుమ పరిభ్రమిస్తున్న
ఈ సమాజం రేపటి పౌరులను నిర్వీర్యం చేస్తోంది...
అక్షరం, ఆఖరుకు ఆకలిని కుడా
కలుషితం చేస్తున్నారు.. సో కాల్డ్ మానవతా వాదులు..
మానవత్యం, మంచి ముసుగులో..
ప్రేమాభిమనాలను, అభ్యుదయాన్ని అణ్చి వేస్తున్నారు..
పేద, పెద్దల మధ్య నలుగుతున్న అక్షరం
సామాన్యుడుకి ఎప్పుడు అందేనో...

నా ప్రేమకు ప్రేరణ నువ్వు,

నా ప్రేమకు ప్రేరణ నువ్వు,
నా గుండెకి ఊపిరి నువ్వు,
ఎదను గెలవాలన్న,
వేదన పెట్టాలన్నా,నీకే సాధ్యం ,
ఎవరో తెలియని నువ్వు,ఎందుకు నా మనసుని శాసిస్తున్నావు,
ప్రేమ నేరమా మరి,
ఎందుకు నన్ను శిక్షిస్తున్నావు.
నీ మౌనమే మనసుని బాధ పెడుతుంది,
నీ రూపమే హృదయాన్ని ఆక్రమించింది,
అసలు ఎమిటీ బాధ, గాయం కనబడని బాధ,
మనసుని వేధించే బాధ,
ప్రేమ అంటే బాధేనా,
మనసు మనల్ని మరచి,
మనల్ని వదిలి వెళ్ళిపోవటమేనా ప్రేమంటే?
నన్ను నన్నుగా వుండనీయదెందుకు?
నీ రూపాన్ని నా కనుల నుండి కదలనీయదెందుకు?
నీ ఉహలని నా ఊపిరిగా మర్చింది ఎందుకు?
ఏ ప్రశ్నకి సమాధానం తెలియదు,
తెలిసి నువ్వు నాకు చేరువవవు,
ప్రేమ నన్ను వదిలేయి,
తనని నా నుండి దూరం చెయ్యి,
ఎదకు తగిలిన గాయాలు నన్ను బాధిస్తున్నాయి,
ఇక తట్టుకోలేను నన్ను వదిలి వెళ్ళిపో....

ప్రేమించలేను నేస్తమా,

ప్రేమించలేను నేస్తమా,
ప్రేమించానని నువ్వు చెప్పినప్పుడు ఏమిచెప్పాలో తెలియలేదు,
స్నేహంగా నిన్ను చూసిన నాకు ఆ భావన కలగలేదు,
నా మౌనం అంగీకారం కాదు నేస్తమా,
నీకు సమాదనం చెప్పే దైర్యం లేక నా మనసు మూగబొయింది,
నేను ప్రేమించలేదని నీకు చెప్పినపుడు నువ్వు పడ్డ బాధ నా మనసుని గాయపరిచింది
నా ప్రేమ దొరకక నీ కన్నుల నుండి జారిపడ్డ కన్నీరు ఇంకా తడి ఆరక నా పాదలపై మెరుస్తుంది,
ఎరుపెక్కిన నీ కన్నులలోని రక్తఛార ఇంకా నా కనుపాపల నుండి చెరిగిపోకుంది.
మూగబోయిన నీ స్వరపు మౌనరాగం నా గుండెను గాయం చేస్తుంది,
ఎలా తెలుపను నేస్తమా నా స్నేహభావాన్ని,
ప్రేమను స్వీకరించలేక,స్నేహన్ని దూరం చేసుకోలేక నేను,
స్నేహాన్ని వదులుకోలేక,ప్రేమను పొందలేక నువ్వు,
మౌనపుసంద్రానికి చేరో ఒడ్డున నిలిచిపొయాము.
నేస్తమా ఎలా సమాధాన పరచాలి నిన్ను?

ఏమని చెప్పను ఎందుకు ప్రేమించవంటే,

ఏమని చెప్పను ఎందుకు ప్రేమించవంటే,
నన్ను నేను చదువుకునే నా ఏకాంతాన్ని
నువ్వు సొంతం చేసున్నావనా!
ఏ అందాన్ని చూసినా కూడా ఆశ్వాదించలేనంతగా
నీ సౌందర్యంతో నా కనులను ఆక్రమించావనా!!
గడిచిపోతున్న కాలాన్ని, కనులలో దాచుకున్న స్వప్నాలని కూడ మర్చిపోయేంతగా
నా అలోచనలలో ఒదిగిపోయావనా!!!
ఒంటరితనపు పంజరంలో దాగిన మనసుకి స్వేచ్చనిచ్చి
ప్రేమ ప్రపంచాన్ని పరిచయం చేశావనా!!!!
ఒక్కమాటలో చెప్పలంటే-
"రేపటి మన జీవితాన్ని చూశాను నీ కళ్ళలో,దాచి వుంచిన నా ప్రేమను చదివను నీ మనసులొ".
అందుకే "నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను".

జీవితాంతం ప్రేమలేని ప్రాణులుగా బ్రతికేద్దాం......

ముసుగుకప్పిన నీ మాటాల తెరచాటున,
బయటపడలేక బంధించబడ్డ భావం ప్రేమ కాదా?

తడి ఆరని నీ కనుపాపల మాటున,
మసకబారిన నా రూపం దాచుంచడం ప్రేమ కాదా?

ప్రేమలేదని చెప్పే నీ మాటలతో,
నీ పెదవి ఒణుకు ప్రేమ కాదా?

గెలవలేమని తెలిసి నీ గుండెదాటని,
కలువలేమని తెలిసి నా మనసు చేరని అనురాగం ప్రేమ కాదా?

తలిదండ్రులు మన ప్రేమకు కంచెలు వేస్తుంటే...

అది దాటిరాలేక దుఖంలో నీవు,
నిను చేరుకోలేక చేతకాని వాడిలా నేను......

జీవితాంతం ప్రేమలేని ప్రాణులుగా బ్రతికేద్దాం......

తెలియని ఆనందాలను పంచే నీ స్నేహపు హృదయం,

తెలియని ఆనందాలను పంచే నీ స్నేహపు హృదయం,
నా మదిలో చీకటిహృదయానికి ప్రేమను ప్రకాసింపజేసిన ఉదయం.
తెలియకుండానే నీ స్నేహంలో ప్రేమను ఆశ్వాదించడం మొదలుపెట్టను.
తెలియజేయలేక నీకు నా ప్రేమను, నా మనసులోనే మధనపడ్డాను.
గుండెలో నుండి జారే కన్నీళ్ళను నీ స్నేహపు ఆనందాభాష్పాలని ఇంకెన్నాళ్ళు చెప్పాలో,
పగిలిపోతున్న హృదయాన్ని అదిమిపెడుతూ పెదవిపై చిరునవ్వును ఇంకెన్నేళ్ళు పొందుపరచాలో.
నేస్తమా నీవే నా మనసులో నిండిన ప్రేమవని ఎలా తెలుపను.
స్నేహమా నీవే నా జీవిత సర్వస్వం అని ఎలా తెలియజేయను.
ప్రేమను తెలియజేసి స్నేహాన్ని వదులుకోలేక,
స్నేహమే అని మోసంచేస్తూ ప్రేమను దాచుకోలేక....

తెలవారుఝామున నీ కనుల గుమ్మం ముందు నిల్చొని

తెలవారుఝామున నీ కనుల గుమ్మం ముందు నిల్చొని
నీకు చిరునవ్వుతొ శుభోదయం తెలుపాలని.

నీవు నడిచే ప్రతిదారిలో నీ పాదాలు కందకుండా
నీకు పూలమార్గం వెయ్యాలని.

నీవు పొందే ప్రతి ఆనందంలో,
నీ చిరునవ్వునై నీ అధరాలపై నిలవాలని.

ఆలోచనలతో అలసిపోయిన నీ మనసుకి,
ఏకాంతంలో నేను జ్ఞాపకం కావాలని.

నా ఆలోచనలు మొదలైన మరుక్షణం,
నీ కనుపాపల నుండి జారే కన్నీరు నవ్వాలని.

అలసిపోయి నిదురించు వేళ,
నీకు ఆనందాలను అందించే కలగా మారాలని.

కనులనిండా కన్నీళ్ళతో,కలల నిండా ఆశలతో ఎదురుచూస్తున్నా,
కనీసం రేపైనా నా యీ భావాలని నీకు తెలుపాలని.

ఆవేదనో తెలియదు....

ఆవేదనో తెలియదు..... ఆనందమో తెలియదు......
ఒక్క సారిగా నీవు కనిపించగానే నా కన్నుల్లో కన్నీరు....

ఇన్నాళ్ళ విరహానికి విలువగానో !!
                          లేక                      
ఈనాటి కలయికకి కానుక గానో  !!

బాధో తెలియదు, భారమో తెలియదు.....
నీకు చెప్పుకోలేక నా ప్రేమ పడే బాధ........

మనసులో దాగలేకనో !!
              లేక            
పెదవి నుండి దాటలేకనో !!

మధురమో తెలియదు, మైకమో తెలియదు......
నువ్వు ప్రేమించావని చెప్పగానే నా గుండె నిండిన అనుభూతి..

నీ మాట చినుకులు నా మనసులో ముత్యాలైనట్లు గానో !
                                              లేక                                        
నీ పెదవిమత్తులో మునిగిన పలుకులతో నా మనసుకి మైకం కమ్మినట్లో !!

నేను నచ్చలేదనో.... నిన్ను మరువలేకనొ....
నన్ను వదిలి నీ మనసులో చేరిపోయింది నా ప్రేమ....
తెలియని ఆనందం నీ మనసులో దొరికిందనో !
   లేక
స్వేఛ్చ నిండిన భానిసత్వం నీ గుండెల్లొ నిండి వుందనో !!

నా కనుల నుండి జారే కన్నీరు కాదు వేదనంటే,

నా కనుల నుండి జారే కన్నీరు కాదు వేదనంటే,
కనుల ముందు నీవున్నా మనసుకి మనసుకి మద్య దూరమే వేదనంటే.

గుండెనిండా జ్ఞాపకాలు నింపుకోని బాధపడటం కాదు విరహమంటే,
జ్ఞాపకాలు గుండెనిండినా,నిజంలో నిమిషం కూడా చేరువకాకపోవడమే విరహమంటే.

నీవు దూరమై ఒంటరిగా బ్రతికేయడం కాదు వియోగమంటే,
ఎదురుగా నీవున్నా నిన్ను పొందలేక ఎడబాటులో నీకై ఎదురుచూడటమే వియోగమంటే.

పెదవిదాక ప్రవహించి వెనుదిరిగే భావాల అలలు కాదు ప్రేమంటే,
ఇరుమనసుల మద్య పరవళ్ళు తొక్కే సంతోషాల ప్రవాహం ప్రేమంటే.

నీకై వేచిచూసి విసిగిపోయిన నాలో....

నీకై వేచిచూసి విసిగిపోయిన నాలో....

"మదికి, బుద్దికి  మద్య విభేదాలు,
మనసుకి, మనిషికి మద్య వివాదాలు.

జ్ఞాపకాలకి, నిజాలకి మద్య వ్యత్యాసాలు,
నిన్నటికి, నేటికి మద్య ఆలోచనలు.

ప్రేమకి, స్నేహానికి మద్య పోలికలు,
అనురాగానికి, అనుబంధానికి మద్య తేడాలు.

నాలో నువ్వై ఆవేదనలు,
నాలో నవ్వై అమ్మానాన్నలు."

నీవిక చేరువ కావు,నవ్విక దూరం కాదు.
దక్కలేదని దుఖ్ఖం చెందను,అందలేదని అంతంచూడను.

నింగిలోని జాబిలై నీకందనని నవ్వుతుంటే,

నింగిలోని జాబిలై నీకందనని నవ్వుతుంటే,
నీటినై నీ ప్రతిబింబాన్ని గుండెలో దాచుకుంటూ ఆనందిస్తున్నా.

అందనంత దూరంలో ఒయాసిస్సులా నీవుంటే,
గుండెనిండా ఆశలను నింపుకుంటూ బ్రతికేస్తున్నా.

మనసు నిండ ప్రేమనుంచుకోని కురిపించలేని మేఘంలా నీవుంటే,
నీ జ్ఞాపకాల వేడిలో బీటలుబారిని హృదయంతో ఎదురుచూస్తున్నా.

సంతోషాలన్ని నీలోనింపుకొని సెలయేటిలా ప్రవహిస్తున్నా,
నిలువదని తెలిసినా నా ప్రేమతో ఆనకట్ట వేసి నిన్ను ఆపాలని ఆశిస్తున్నా.

ప్రతిక్షణం నీ విరహం, నీ కోపం  జ్ఞాపకలై నన్ను ఏడిపిస్తున్నా
ఆ జ్ఞాపకం మెదిలిన మరుక్షణం అన్ని మరచి మళ్ళీ నీ ప్రేమకోసం పరితపిస్తున్నా.

కనుచూపుకు కరువైనా,

కనుచూపుకు కరువైనా,
కనుపాపవు నీవేగా!!

కనుపాపలో నీవున్నా,
తుది గమ్యం మనసేగా!!

ఇది పలికింది పెదవైనా,
తెలిపింది మనసేగా!!

ఆ మనసులే మౌనంగున్నా,
ప్రేమ పెదవంచునేగా!!

ఆ ప్రేమ నీవైన సమయానా,
ప్రతిక్షణం నీ నీడేగా,తుదిశ్వాసలో నీ తోడేగా!!

పుడమిని తడిపే స్వాతిచినుకు ఆనందమే,

పుడమిని తడిపే స్వాతిచినుకు ఆనందమే,
చెలియ చూపుతో గుండెవణుకు ఆనందమే.

చిమ్మచీకటిలో మేలివెన్నెల అద్భుతమే.
మనసువాకిటిలో చెలివన్నెలు అద్భుతమే.

తడిమితడిపే సంధ్రపు అలలు అమోఘమే,
తట్టిలేపే సఖియ కలలు అమోఘమే.

కనులముందు కరిగిపోతున్న కాలం ఆనంతమే,
మనసులో నిండిపోతున్న కన్నీళ్ళు ఆనంతమే.

సెలయేటిపరవళ్ళకు దిశలన్ని ఆమోదమే.
నా మనసుకి నీ ప్రేమ ఘడియైనా ఆమోదమే.

నువ్వే నేననుకున్నా,

నువ్వే నేననుకున్నా,
నా నవ్వే నువ్వనుకున్నా.

కనులకు కనబడకున్నా,
కన్నీటితో కనిబెడుతున్నా.

రాయబారమే వద్దనుకున్నా,
హృదయభారమే మోసేస్తున్నా.

విరహమై నను వేదిస్తున్నా.
దూరమై నిను గమనిస్తున్నా,

ఈ బంధం కలువదని తెలుస్తున్నా,
నీ ఆనందం చాలని బ్రతికేస్తున్నా.

ఓ హృదయ మేఘమా, నా మనసు చూడుమా.

ఓ హృదయ మేఘమా, నా మనసు చూడుమా.
నీ ప్రేమ రాల్చుమా, నా ఎదను తడుపుమా.
దాహం తీరక,ఆశలు ఆవిరైపోతున్నాయి.
చూపులు తగలక, కన్నులు చీకటైపోతున్నాయి.
నా గుండెలో తడి నింపుమా, నీ చూపుల వెలుగు పంచుమా.
ఒంటరి కిరణాలలో మాడిపోతున్నా, చల్లగా నీ మాటలు కురిపించుమా.
తొలకరి ప్రేమకై ఎదురుచూస్తున్నా, నా ప్రేమకు జీవం పోయుమా.
ఎదతడికై ఎదురుచూస్తున్నా, కంటతడినే కానుకగా ఇవ్వకుమా.

Manchivi Bagunnai

ఏం మాయ చేసేవే నా గుండెకి,
నను వీడి చేరింది నీ గూటికి.
ఏం సోగసు చూపేవే నా కంటికి,
జగమంత నిను చూపింది నా చూపుకి.
ఏం మంత్రం వేశవే నా పెదవికి,
నీ పేరు తపిస్తుంది ప్రతి ఘడియకు.
ఏం ప్రేమ నిచ్చావే నా మనసుకి,
గతమంత తొలిచింది ఆ బరువుకి.
ఏం విరహం పంచావే నా ప్రేమకి,
నను ఒంటరిని చేసింది లోకానికి.




ప్రతిక్షణం ఆలోచనల ఆనందాలు,
మరుక్షణం వియాగాల ఆవేదనలు.

ఆప్యాయతలు లేని జ్ఞాపకాలు ఎడారులు,
కన్నీళ్ళు నిండిన కనులు కావేరులు.

కనులు రాసిన ప్రేమ కావ్యాలు,
పెదవి దాటని మౌన రాగాలు.

మనసు పెట్టే భాదలు,
మరపు చేసే ఓదార్పులు.

గతం మిగిల్చిన గాయాలు,
భవిష్యత్తు తెలిపే లక్ష్యాలు.

ఇవే నా ప్రేమప్రయాణపు మజిలీలు.






చిగురు తొడిగిన కొమ్మపై చినుకు చేసే అందాలు,
చినుకు తాకిన పుడమిపై మట్టి పంచే పరిమళాలు,
పుడమి పంచిన ప్రేమతో ప్రకృతి చూపే సోయగాలు,
ప్రకృతి సోయగాలతో పరవశించి కోయిల పాడే స్వరాలు,
కోయిల స్వరాల మాధుర్యంతో మది రాసిన కావ్యాలు,
మది రాసిన కావ్యాలతో చెలి చెక్కిళ్ళపై చిరునవ్వులు,
ప్రతి అందం అద్బుతం, ప్రతి అంశం అమృతం.






మది నిండిన నీ ఆలోచనలు,
నిన్ను వెతకమని కనులను కలవరపెడుతుంటే,
నీ రూపం కనబడక అవి కన్నీరు పెడుతుంటే,
మనసు నిన్ను స్వప్నంలో ప్రతిబింబిస్తానంటే,
నిదురలో కూడా మధురస్వప్నమే కదా







ఆదమరచి జగతి నిదురించు వేళ నీ తలపులు మదిలొ తచ్చటలాడుతూ నన్ను కవ్విస్తుంటే,
నింగిలోని చందమామ తన మోముపై నీరూపాన్ని పులుముకొని నన్ను ఆటపట్టిస్తుంటే,
చల్లని చిరుగాలులు నీ చిరునవ్వును మోసుకొచ్చి నన్ను వెక్కిరిస్తుంటే,
ఇంటి ముందు మల్లెపందిరి నీ శ్వాసను పరిమళంగా మార్చి నన్ను పిచ్చివాడిని చేస్తుంటే,
నిశిరాత్రి ఐనా నీ ఊహలు మదిలో ఊయలూగుతుంటే,
నిన్ను నింపుకున్న కన్నులకు నిదుర కరువే కదా చెలి.






నేస్తమా ఎలా నీకు తెలుపగలను,
ఒంతరితనపు ఎడారిలో ఒయాసిస్సు వయ్యావని,
అనుమానాల చీకటి అలుముకున్న నాకు అనుబంధాల వెలుగు వయ్యావని,
ఆప్యాయతలు పంచే అమ్మ వయ్యావని,
ప్రతిక్షణం ప్రాణంగా చూసుకునే ప్రాణమయ్యావని,
అన్నికలిసి నా మనసులో సుస్థిరస్థానం నిలుపుకున్న స్నేహాని వయ్యావని,
స్నేహమా ఎలా చూపగలను,
నీ రాకతో నా మనసుకు కలిగిన ఆనందాల అనుభూతిని,
మదిలో నీకోసం కట్టుకున్న స్నేహ కుటీరాన్ని.
గుండెలో భద్రంగా దాచుకున్నా నీ ప్రతిరూపాన్ని.
మాటల కందని మాధుర్యం నీవు,
మనసుని గెలుచుకునే మైత్రివి నీవు.





నీ తలపులతో అలలై పారే ఆగని కన్నీళ్ళు,
మనసుని కాల్చేస్తున్న జ్ఞాపకాల జ్వాలలు,
నీ రాక కోసం ఎదురుచూస్తూ నిదుర మరచిన కన్నులు,
నీ తోడులేక నీకై ఒంటరితనపు ఆలోచనలు,
నీవు చేరువవ్వలేదని అనుక్షణం రగిలే మనసు,
ఇవేనా నీ ప్రేమ కానుకలు.







నీ కన్నులను కాంచిన క్షణం కలలు కరిగిపోతుంటే,
నీ అధారాలను చూసిన తరుణం ఆశలు ఆవిరయ్పోతుంటే,
నీ ఊపిరి తగిలిన సమయం ఊహలు ఉక్కిరిబిక్కిరి అవుతుంటే,
నీవు ఎదుటబడిన నిముషం ఎదలోని భావాలు ఎగిరిపోతుంటే,
నీ చూపులు తాకిన మరుక్షణం మాటలు మాయమవుతుంటే,
మాట చెప్పేదెలా! మనసు తెలిపేదెలా!!






మనసులో కురిసిన తొలకరి స్నేహపు చిరుజల్లువా,
ఎదలో మాటలవెన్నెల కురిపించిన జాబిల్లివా,
ఒంటరి గుండెకు తోడు నిలిచిన స్నేహానివా,
మదిలో మత్తుగా వీచిన సమీరానివా,
మౌనపు గుండెలొ మాటలు జల్లులు కురిపించిన మేఘానివా,
లేక నా చీకటిహృదయం కోరుకునే తోలిసంధ్యవా





వర్షపు చినుకుల జోరుని చూడు,
నీకోసం వేదన చెందే నీలాకాశపు మేఘల కన్నీరు కనబడుతుంది,
మత్తుగా వీచే చిరుగాలిని చూడు,
నిన్ను చేరాలని ఆవేశపడే తీరు కనబడుతుంది,
నా కన్నుల నుండి జారే కన్నిటిని చూడు,
నా గుండెలో నిండిని నీ ప్రేమ కనబడుతుంది.
ప్రకృతి సైతం నీ కన్నుల అందానికి బంధీ కాలేదా,
అటువంటిది ఇక నా మనసెంత?
మనసుకి రెక్కలు వచ్చి ఏనాడో ఎగిరిపొయింది.
నీ రూపన్ని బహుమతిగా ఇచ్చి ఆనాడే వదిలిపొయింది.







నీ తలపులు తన కోసమే అని తెలుసు,
నీ గుండెలో నిండినది తన ప్రేమేనని తెలుసు,
కాని మనసు మాట విడటం లేదు,
నిన్ను అది మరవటం లేదు,
నీ మనసుని తనకు పంచి తన ప్రేమను స్వీకరించావని తెలిసి కూడ,
నీ మనసు నీ దగ్గర లేదని తెలిసి కూడ ఏదొ గెలవాలని ఆరాటపడుతుంది,
నీ మనసు ఎడారిలో ప్రేమ దాహం తీర్చుకోవాలనుకుంటుంది,
వినవా మనసా తానిక మనకు దక్కదని అంటే,
కనీసం తన ఆనందంలో నన్నా నా ప్రేమను చూసుకుంటానూని అంటుంది,
ప్రేమ దొరకకపొయినా నిను  చూస్తూ గడిపేస్తానంటుంది,
కన్నీటి జ్వాలలు మనసుని కాల్చేస్తున్నా ఆనందంగా చిరునవ్వులు చిందిస్తుంది.









మృత్యుకౌగిలిలో బిగుసుకుంటున్నాను,
మరణ సెయ్యపైకి ఎక్కబోతున్నాను,
చావు నాకు చేరువగా కనబడుతుంది,
కన్నుల ముందున్న నీ రూపం మసకబారుతోంది,
తోడుగా ఉన్న నీ చెయ్యి నా నుండి జారిపోతుంది,
నీ కన్నుల నుండి జారే కన్నీటి బొట్లు నా గుండెపై పడుతున్నాయి,
కరిగిపొతున్న కాలం తనతో బాటు నన్ను తీసుకెళ్ళాలనుకుంటుంది,
మనసు లేని ఆ శిల్పం(ధైవం) నన్ను నీ నుండి దూరం చెయ్యాలనుకుంటుంది.
మరణం వైపు నా ప్రయాణం ప్రారంభమయ్యింది,
ఐనా కాని నీ ఓడిలో మరణం నాకు ఆనందమే,
వెళ్ళిపోతున్నా ప్రియతమా మనసుని నీకు వదిలేసి.







నాకోసం వెతకటమే తెలుసు నీ కళ్ళకి,
కాని ఆ కళ్ళలొ ప్రేమను ఆశ్వాదిస్తున్న నా చూపులు తనకి కనబడవు.
నావెంట నడవటమే తెలుసు నీ పాదాలకి,
కాని ఆ పాదాలు కందకూడదని పూలమార్గం వేసింది నేనేనని తెలియదు వాటికి.
నా చిరునవ్వులలో ఆనందం వెతకటమే తెలుసు నీ చూపులకి,
కాని నీకు ఆనందన్ని అందించటానికి నా చిరునవ్వులు చిందిస్తున్నాని తెలియదు వాటికి.
నా ప్రేమను పొందడానికి ఆరాటపడడమే తెలుసు నీకు,
కాని నీ ప్రేమను పొందాలని ఆవేదన పడుతున్న సంగతి తెలియదు నీకు.
మాటలు చెప్పాలనే తెలుసు నీ గుండెకి,
కాని నీ మౌనం నన్ను బాధిస్తున్నదని తెలియదు నీకు.
ప్రేమను పంచాలనే తెలుసు నీ మనసుకి,
కాని నీ ప్రేమను పొందాలని ఆశపడుతున్న నా మనసు వేదన తెలియదు నీకు.
నా మౌనాన్ని పోగరనుకున్నావు,
కాని నా చూపుల మాటలను వినిపించుకోలేక పోయావు.
మగువ మనసుని చదవలేని మాగాడివయ్యావు నువ్వు,
మనసులోని భావాలను బయటపెట్టలేని మగువనయ్యాను నేను







నా మది నింగిలోని జాబిలి మాయమయ్యింది,
నా ఆనందపు వెన్నెల కరువై చీకటి మిగిలింది,
మన తీపి అనుభూతులు జ్ఞాపకాలుగా మారాయి,
ఆ జ్ఞాపకలు నా హృదయమేఘంలో కలిసిపొయాయి,
నీ జ్ఞాపకాలతో ఆ మేఘం నిండిపొయింది,
ఇప్పుడు నీ చూపుల కాంతులు మెరుస్తున్నాయి,
నీ చిరునవ్వుల చిరుగాలిలా వీస్తునాయి,
ఆ చిరుగాలికి నా హృదయమేఘం కరిగి ఆనంధభాష్పాలు రాల్చింది





నువ్వు నేనైన నేను, నేను నువ్వైన నీకు,
నన్ను కాగితంగా మార్చి నిన్ను కవితగా చేసి,
రాస్తున్న ప్రేమలేఖ,
నేనైన నీకు నన్ను మరవద్దని,
నిన్ను నువ్వు వదులుకోవద్దని,
నన్ను నీలొ కలుపుకొని నిన్నుగా మార్చిన నన్ను బాధపెట్టొద్దని వేడుకుంటున్నాను.
మొన్న నేను నేనుగా ఉన్నాను,
నిన్న నేను నిన్ను చూసాను,
నన్ను నేను మర్చిపొయాను,
నిన్ను నాలో కలుపుకొని నేను నువ్వుగా మారిపొయాను,
కాని నువ్వు నన్ను నీలో కలుపుకోని నిన్ను నన్నుగా కాకుండ,
నీలాగానే మిగిలిపొయావు,
నిన్ను నువ్వు నీలో నన్ను కలుపుకోని నన్నుగా ఎప్పటికి మార్చుకుంటావు,
ఎప్పటికైనా నువ్వు నేనుగా మారతావని ఎదురుచూస్తూ నువ్వైన నేను.







కారణాలు తెలియవు నాకు,
నీ కన్నుల కాంతి చూడగానే నా మోముపై ఎందుకు ఆహ్లాదం ప్రకాశిస్తుందో,
నీ చిరునవ్వుల పువ్వులకి నా మనసు ఎందుకు పరిమళిస్తుందో,
మనసెందుకు నిన్ను కోరుకుంటుందో,
కనులెందుకు నిన్ను తన కౌగిలిలొ బంధించాలనుకుంటున్నాయో,
నాలో ప్రతి అణువు నీకోసం ఎందుకు పరితపిస్తున్నాయో,
తెలియని భారమేదో గుండెను బాధపెడుతుందెందుకో,
చెప్పలేను  కారణాలని,
చెరుపలేను  నీ జ్ఞాపకాలని,

కాలం వరిపిడిలో

కాలం వరిపిడిలో
మన మాటలు సన్నబడ్డాయి
అరిగిపోయిన వాటిలో
ఎన్ని అపశృతులో


కాలం పాడిన జోలలో
మన మాటలు సద్దుమన్నాయి
నిద్దరోయిన వాటిలో
కొన్ని మాత్రం అప్పుడప్పుడు
సవ్వడిస్తాయి

నీతో మట్లాడాలని ఉంది

నీతో మాట్లడాలని వుంది
ఎందుకంటే
నా ఆలోచల్ని
నీతో పంచుకోవాలనిపించింది
అలాగే నీ ఆలొచల్ని
తెలుసుకోవాలని వుంది
కాని కొద్దిగ మొహమాటంగా ఉంది
ఎందుకంటే
నా ప్రయత్నం నేను చేశాను
కానీ నేను అనుకున్నంత రెస్పాన్స్ రాలేదు
అందుకే
నేను కొద్దిగా ఫీలయ్యను
మనం ఇంకొంచం దగ్గర కావడానికి
నీకు, నాకు మధ్య
"మీరు" అనే సన్ననిరీఖ ఉంది.
ఆ రేఖని చెరిపేయకపొతే
నువ్వు, నేను మనంగా కాకుండా
"మీరు" గానే మిగిలిపోతాం

గాయం

తప్పటడుగులో తాకిన గాయాన్ని
మనుపుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తూంటే
మానిన గాయం
మచ్చగా మిగిలిపోయి వెక్కిరిస్తుంది

ivi kooda bagunnai

నా హృదయానికి

నా మెదడు మొదటి ఆలోచన నీకొరకు
నా హృదయానికి మొదటి స్పర్శ నువ్వు
నా పెదనికి మొదటి మాట నువ్వు
నా పాదానికి మొదటి అడుగు నీ వైపు
నా కన్నులో మొదటి కన్నీటి బిందువుకి కారణం నువ్వు
నా కన్నులో నిలుచిన ప్రతబింబం నువ్వు
నాకు దైర్యని ఇచే బరోసా నువ్వు
నా ఆనందానికి చిరునామా నువ్వు
నా ఏకాంతానికి అలజడి నువ్వు
నా ఊహలికి ఎదురోచిన రూపం నువ్వు
నా అరదనలన్ని అందుకుని దేముడివి నువ్వు
క్షణ క్షణం ప్రతిక్షణం కలిసివుండి తోడు నువ్వు
నా హృదయంలో తిస్తావేసుకుర్చుందే నువ్వు





నా యెదలో

విలపిస్తున్న కన్నీరే రాకుండా
కన్నులో నే రూపం చేరగాకుండదని
స్వసిస్తున్న ఊపిరి లేకున్నా
నా యెదలో నీకు ఊపిరిఅగకుండా
రెప్పవాల్చకుండా ఎదురుచూస్తున్నా
నవ్వు రావని తెలుస్తున్న
అందుకోడానికి నీ చేయి లేదని తెలిసిన
నా చెయ్యి చాచి నేవిపు చూస్తున్న
పరిగిడుతున్న కాలం వెనక
అలిసిపోతున్నా నేన్ను అందుకోలేక
వేచి చూస్తున్న నే పిలుపుకే
నవ్వు నన్ను వదిలిన చోటి ఒంటరిని అయ్యి ....





నీకై నిరీక్షిస్తూ..

నల్లటి దట్టమైన అడవి లాంటి నా ఏకాంతాన్ని భగ్నం చెస్తూ..
భువిని చేరెందుకు చొచ్చుకొని వచ్చె తొలి సంద్యపు సుర్య కిరణాల్లంటి నీ తలపులు..
తామరాకు పై అంటి అంటనట్టుగా జారే నీటి బిందువులా..
నా మేనుని తాకుతూ నను పులకరింపజెసే నీ కురులు..
నువ్వు ఇప్పుడే వచ్చి వెల్లావని చెప్పే..
సుగంధాలు వెదజల్లే నీ మేను..
నువ్వు వస్తున్నావని నను భ్రమింపజేసే
నా మదిలో మ్రోగే నీ కాలి అందియలు..
నాకే తెలియకుండ నిదురలో సైతం నేను కలవరించే నీ పేరు..
నా చేతి గడియారం నిమిషపు ముల్లుతొ..
సరి సమనంగా మీటుతున్న నీ కనురెప్పలు..
ప్రతి విషయంలో(వస్తువులో) నీకై వెతికే..
నా కనులలోని నీ రూపు..
ఇలా అణుక్షణం..
నాలో అణువణువును స్పందింపజేస్తున్న నీపై నా ప్రేమ..
నిను ఓ సారి స్పందింపజేసే మార్గం కోసం వెతుకుతూ..
ఏమి తొచక..
స్వాతి చినుకు కోసం వేచే చాతక పక్షి లా..
ఇలా నాలో నేనే నీకై నిరీక్షిస్తున్నా...





నా చెలి నవ్వింది
నా చెలి నవ్వింది అది చూసి

నాలో కలిగిను 8 వీంత చుసిన ఆనందం
నా ప్రియ ముఖా అరవిందం చూసి
నాకు కలిగిను పున్నమి చంద్రుని చుసిన అనుబవం
నా చెలి పలుకు
కోకిలకి నేర్పిను పాటల కులుకు
నా ఊర్వసి మనసు
హేమలయాల శికరగ్రమ్ అంత ఉన్నతం
నా సకి ఓర చూపు
తీయగా గుండి కోసి మెరుపు
ఓ చెలి నీ చేతి స్పర్శ తో ...
స్వర్గ లోకంలో వేహరించాలి అని చెన్న ఆశా
నువ్వే వస్తే నా జీవితపు తోడుగా
అవుతుంది నా జీవితం ఇంద్రధనస్సు ఇంకా చూడు

అంతే... తెలియని ఈ అంతం

ఆంతులేని ఆకాశంలో స్వేచ్చగా ఎగిరిన విహంగం
హరివిల్లు తాకిన వేల పులకరించెను ప్రతి అంగం
గూడు విడిచి పోయినా అది అంబరం అందిన సంబరం
లోకం లోని అందం కోసం అది మరిచెను గత బంధం

సరికొత్త పరిచయం లోని కల్మషం
ఎరుగక చేసెను అది స్నేహం
కల్లాకపటం తెలియని ప్రాణి
మార్చుకో ఇక నీ బాణి

నీ మాటలోని తియ్యదనం ఉంటుందా ఈ లొకాన ?
నీ ఆలోచనలోని గొప్పతనం సరితూగేనా ఎవరికైన ?
నీ అనురాగం నిశ్వార్ధం ! అడివిగాచిన వెన్నలేనా ?
నీ చెలిమే ఒక యోగం ! ఆగుమిత్రమా ఇకనైన

నీ గూడు లోన పరికించు,
తరగిపొని ఆస్థి దాగుంది.
ఈ స్వప్నాన్ని ఇక కరిగించు,
తిరిగిరమ్మని గుండె అంది.

ఓ బాటసారి ! నీ ప్రస్థానంలో చివరి మజిలి ఏది?
చూడు ఒక్కసారి ! ఈ ప్రపంచంలో అసలు నకిలి ఏది?
ధుఖ్ఖాన్ని సైతం దరహాసంతో స్వాగతించె సఖ్యము నీది ,
హృదయం లోన నిన్ను గెలిచే మనుషుల్లో ఔన్నత్యం ఏది?

నిజము కాని కల ఇది
కలలో అస్సలు నిజము లేనిది.
తీరని మృగతృష్న ఇది
ప్రయాస చేసినా ఫలితం లేనిది.

సూర్యుడి కోసం ఆరాటమా ! రెక్కలు కాలి అలమటించేనా !
కరున చూపిన వరుణుడు కన్నీటి జడివాన కురిపించేనా !
వెలుతురు కన్నా వేగంగా చీకటే పయనించేనా !
చావు బ్రతుకుకి భేదం లేక అంతా ఒకటే అనిపించేనా.

నీ గూడు మాత్రమే నీ సొంతం ,
జాడ మరువకు ఏ మాత్రం.
ఎవరికొసమే నీ పంతం ?
అంతే
తెలియని ఈ అంతం

నాకు ఇష్టం..ఎంతో ఇష్టం !!!

మదిలోని భావాల్ని మధురంగా చెప్తూ..
ఊహలలోని ఊసులకు ఊపిరిని పోస్తూ..
మనసుదోచే మాటలను పరిమళంలా వెదజల్లుతూ..
ఆలోచనలనే అక్షరాలను, భావాలనే సిరాలో ముంచి రాస్తూ...
అందంగా చెప్పే కవిత్వమంటే నాకు ఇష్టం..ఎంతో ఇష్టం !!!

******స్నేహమంటే....*********

స్నేహమంటే..,
చిరుకానుకను యిచ్చి మురిపించి,
చిన్న చిరునవ్వుతో పలకరించి,
మాటవరసకి మండిపడడం, మరళ
మన్నించు అంటూ వేడుకొనడమే కాదు,
ఒప్పును తప్పుగా లోకం వెలుగెత్తి చాటినా...
ఆ స్నేహం ఎన్ని అవమానపు బాటలువేసినా...
గుండెల్లో జ్జాపకాలనే గుర్తులని చెరిపినా...
నీ మదిలో మాత్రం మార్పులేకుండా ఉండేదే స్నేహమంటే....

స్నేహాన్ని కోల్పోయి అలమటిస్తున్న

జాలువారే నా కన్నిటిని అడుగు,
స్నేహమంటే అర్దాన్న నీకు చూపిస్తాయి,
మూగపోయిన నా మనోవేదనని చూడు,
స్నేహమన్న గొప్పవేదాన్ని నీకు విన్పిస్తాయి,
కాని,
కనిపించని నా ప్రాణాన్ని మాత్రం అడగకు,
ఎందుకంటే....
అది నీ స్నేహోన్ని విడువలేక ఏనాడో కన్నీటిగా మారి కరిగిపోయింది .

స్నానాల గదిలో

రెక్కలు ముడుచుకున్న బాతులా
కొంకీ మీద కూచునుంది
తువ్వాలు

సబ్బు పెట్టెలో
ఘుమఘుమల ఊపిరి తీస్తూంది
సబ్బు బిళ్ళ

బాదంకాయ తొట్టి పొట్టలోంచి
వెల్ల వేసిన పైకప్పుకు చేరుతోంది
నీటి ఆవిరి

విలాసంగా దేవతావస్త్రాలను
తొడుగుతూన్నది
ఈల పాట

ఆవిరి నిండిన ఈ గదిలో
నేనొక్కడినె

మునివేళ్ళతో నీళ్ళని తాకి చూస్తాను
తేనీటి కప్పుని పెదవులకి ఆనించినట్టు.

భావాలెన్నో..

నాలో పొంగే భావాలే నన్నుమరి మరి వెంటాడి వేధిస్తున్నాయ్..
నాతో సహకరించని నిజాలు నన్నుతప్పు చేయమంటున్నాయ్..
నా ఈ చేతకాని ఆలోచనలు కలల నిప్పుల్లో కాలిపొతుంటే..
ఆనంద గడిలెన్నోఆదర్శాల అగ్నికి ఆహుతి అవుతుంటే..
నీవు మాత్రం నిశ్చింతగా అక్కడ ఎలా నిదురపోతున్నావ్..
నాలో నీ తలపులతో కూడిన చింత ఎందుకు రేపుతున్నావ్..
నీపై నాకు లేని అధికారానికై ఎందుకింత తాపత్రయం..
నీ ఆనందం తప్ప ఇంకేమీ ఆశించని నా ఈ ప్రయత్నం..
నిర్మలమనసు నియమనిబంధనలను లెక్కచేయకన్నాయ్..
భీతులెన్నో ముసురువీడిన మబ్బులవోలె వెంటాడుతున్నాయ్..
అయినా చంచలమైన భావాలు చెలరేగిపోతూనే ఉన్నాయ్..
తెలిసీ తెలియకుండానే తీయని భాధను వెతుకుతున్నాయ్.

నీ జ్ఞాపకాలు.........

పరవళ్ళు తొక్కె సేలఏరు లాంటి నీనవ్వు
నా మనసు వీడిపోలేదు
నీ స్నేహం నన్ను విడిపొయినా
నీ జ్ఞాపకాల జడివాన నన్ను వీడలేదు
అప్పటికీ నేను..నీకోసమే ఉంటున్నా నీ ఉహాల్లో విహరిస్తున్నా........

నీ స్నేహం....

సెలయేరు లా సాగే నా జీవితం.
నీ రాకతో నదీప్రవాహం అయింది,
కట్టలు తెంచుకు ప్రవహించింది,
నీవు నిష్క్రమించాక గతి తప్పి పోయింది,
సాగర తీరం చెరకా వొంటరిగా సాగిపోతుంది.....

అమ్మ.....

తొమ్మిది నెలలు చీకటిని చేదించి మన జీవితానికి వెలుగు ప్రసాదిస్తుంది అమ్మ.....
ఇరవయి ఏళ్ళు విద్యాబుద్దులు నేర్పించి విజ్ఞానాన్ని ప్రసాదిస్తాడు నాన్న....
కనులు తెరిచే వరకు కడుపులో పెట్టుకొని కాపాడుతుంది అమ్మ...
కాళ్ళ మీద నిలబడే వరకు కనుపాపలా కాపాడుతాడు నాన్న...
రక్తాన్ని పాలుగా మార్చి పోషిస్తుంది అమ్మ....
ఎంతటి కష్టాన్ని అయినా ఆనందంగా భరిస్తూ బిడ్డలకి సంతోషాన్ని పంచుతాడు నాన్న...
తాను ఆకలితో ఉన్నా తన బిడ్డల కడుపు నింపుతుంది అమ్మ...
అప్పు చేసి అయినా పిల్లల భవిష్యత్తు ని అందంగా మలచాలి అనుకుంటాడు నాన్న..
ఏ స్వార్ధం లేని ప్రేమ ని మనకు పంచుతుంది అమ్మ..
మన నుంచి ఎలాంటి ప్రతిఫలాన్ని ఆశించకుండా మన అవసరాలు తీరుస్తాడు నాన్న...
అలాంటి మన అమ్మ,నాన్నలకి మనం ఏమిచ్చి ఋణం తీర్చుకోగలం ...
జీవితాంతం వారికీ ప్రేమని పంచడం తప్ప....
వెల కట్టలేని వారి ప్రేమకి దాసోహమే కదా లోకమంతా.....

దూర౦ చేసుకునే మనిషి మృగ౦

శృతిమి౦చని అలుపెరగని పయన౦ స్నేహ౦
చిరునవ్వులు పూయి౦చే అనుబ౦ధ౦ స్నేహ౦
అడవిలో సైత౦ వెన్నెల కురిపి౦చే అమృత వర్ష౦ స్నేహ౦
చిమ్మ చీకటిలోను నడిపి౦చే చిరు దీప౦ స్నేహ౦
స్నేహాన్ని పొ౦దే జీవిత౦ ధన్య౦ స్నేహ౦
దూర౦ చేసుకునే మనిషి మృగ౦

నిజం…

నిప్పులా కాల్చేస్తున్నా..

ఆశయాల చమురు నీరైనా ..

భగవద్గీత మీద ఒట్టేసినా..

నిజం మాత్రం చెప్పం…

కళ్ళలో ప్రతిఫలిస్తున్నా..

కటినత్వం కరి మబ్బైనా..

గ్రహాణాలెన్ని వీడినా..

పెదవి మాత్రం విప్పం..

సంస్కృతి మన సగ’మైనా

సహనం మసిబారిపోయినా

గీసిన లక్ష్మణుడు మర్చిపోయినా

రేఖలు మాత్రం దాటం..

హుంకారమే ఓంకారమైనా..

నవ్వన్నది నగుబాటన్నా..

నేనన్నది విరగబాటు అన్నా..

తలాడించటం ఆపం…

జీవన నిరంతరంలో..

నేర్చుకొంటూ..తెలుసుకొంటూ..

తెలియనట్టు మసిలే మనం..

ఎవరూ చవి చూడనంతటి గొప్ప కవులం…