ప్రతి నిత్యం

ప్రతి నిత్యం తూరుపున పుట్టే వెలుగును చూస్తూ.. మనిషి కెందుకు చీకటి అంటే గిట్టదు? ప్రతి రోజూ మృత్యువు ఒడిలో ఒరిగే వాళ్ళని చూస్తూ.. మనిషి కెందుకు చావు అంటే భయం? ప్రతి యుద్ధ భూమీ గెలుపును మొయ్యడం చూస్తూ.. మనిషి కెందుకు పోరాటమంటే జడుపు! ప్రతి మోడూ వసంతం లో చిగురించడం చూస్తూ.. మనిషికెందుకు శిశిరమంటే నచ్చదు? ప్రతి శైశవం ఎదగడాన్ని చూస్తూ.... మనిషికెందుకు గతమంటే అయిష్టం? ప్రతి నిట్టూర్పూ ఎదుగురుతిరగడం చూస్తూ.. మనిషికెందుకు నిరాశలంటే అసహనం? ప్రతి నిముషం కరగిపోవడం చూస్తూ.. మనిషికెందుకు కాలమంటే కోపం? ప్రళయాలు ముంచెత్తుతున్నా..యుగాలు కబళిస్తున్నా.. సృష్టి అన్నీ చూస్తూ ఎంత రాటు తేలిందో! పున:పున: ప్రభవించే జగాలను చూడు! విశ్వం లో అత్యున్నత జీవి మనిషే! గమనించాలి నేస్తం! నేర్చుకోవాలి అదే!